این همه مطلب نا امید کننده گذاشتین که در نهایت بیان پیشتون مشاوره؟! دوست عزیز اگر به ما افراد معنوی روانشناسی زرد میگن، به شما روانشناسای ظاهری ماتریکس میگن. با روان مردم به خاطر دو زار پول بازی نکنید و‌انسان هارو از معنویت دور نکنید که کارماش به خپدتون بر میگرده.

سلام من برای درمان میگرنم به دکتر رفتم اونجا آقایی که از مشاورین بودند از من خوششون اومد من اوایل علاقه به ایشون نداشتم هر سری که همو دیدیم مدام به من خودی نشون دادن ابراز علاقه کردند تا این که منم علاقه مند شدم ما هبچ ارتباط نزدیکی نداشتیم یک روز پدرشون و اوردن درمانگاه منو دیدن متوجه شدم قصدشون ازدواجه گویا پدر پرونده پزشکی من که فقط میگرن من بوده رو نیرن میبینند و مخالفت میکنند من هم گفتم حق دارن به روی خودم نیاوردم ولی مسرشون تا چند ماه بعد باز هم به من ابراز علاقه میکردند به نظر می رسید منتظر بهبود من هستند پدر دوباره اومدن وضعیت میگرن منو دیدن من بهتر شده بودم ولی گویا باز راضی نشدن پسرشون باز هم مدام دور و بر من بودن ولی کمتر از قبل دیگه طوری بود منشی و پرستار هم متوجه شده بودن با نگاه ها دلسوزی ها من تحت فشار بودم به روی خودم نیاوردم
تا اینکه بعد دو ماه پیامی به پیج درمانگاه فرستادم سوال پرسیدم خیلی گرم و صمیمی با من صحبت کردند بعد از چند وقت متونه شدم اون اقا بودن ادمین پیج من خبر نداشتم یک دروغی در رابطه با درمانگاه گفته بودند من از همکارشون مرسیدم باور نکردن گفتن اسکرین شات و بفرستید اونجا بود فهمیدم این اقا بودن
که جواب دایرکت و داده بودن با خودم گفتم ناراحت شده باشه شماره شون رو برداشتم از پیج خصوصی در واتساپ توضیح دادم که بی خبر بودم شما بودید و گفتم بهشون که من متوجه شدم پدرتون و اورده بودید برای دیدن من و مخالفتشون گفتماول باید به ایشون میگفتید که من میگرن دارم ایتطوری به من هم استرس وارد نمیشد و احساس و فکر شما منو هم درگیر نمیکرد و همینطور نگاه و پچ پچ کارکنان اذیتم میکردو خب سردرد های من با این شرایط بد شده بود وضعیتم. بعد از یک روز جواب دادن من متوجه نمیشم درباره چی صحبت میکنید و چرا ناراحت شدید با همسرم مشورت کردم ایشون هم متوجه نشدند و در اخر برای من آرزوی سلامتی کرد و گفت اگر قصوری بود ببخشید
راهنماییم کنید خیلی ناراحت شدم فکر میکردم با پیامم ممکنه بیاد با من صحبت کنه ولی به دروغ گفت من ازدواج کردم …میدونم منو نمیخواسته ولی این کارش بد بود همش منو امیدوار میکرد …

باسلام و تشکر از شما و مطالبی که قرار دادید.
نمی دونم مشکل و رابطه من با همسرم مثل مشکل افراد دیگه اینجا و یک رابطه باشه یا نه؟ و نمی دونم در اینجا می تونم توضیح بدهم یا خیر؟ اما سعی میکنم از ابتدا و کوتاه خدمت شما عرض کنم:
….. سالها پیش من۳۱ساله با خانومی۲۸ساله آشنا شدم که ۱۳سال شوهر معتاد و بی فهم و درکی که درواقع پسرخاله خودش بود از ۱۶سالگی و با اختلاف ۱۳سال سن از آقا و ظاهراً به گفته خانواده با سطح و اعتقادات پایین کلی و همین طوری در سن کم ازدواج کرده بودن، و بعد از دوماه منجرب به حاملگی یک پسر بود.
بعد از طلاق ایشون و ارتباط با بنده خب من پدرانه و برادرانه و دوستانه قصد حمایت و مراقبت و کمک و راهنمایی ایشون داشتم ولاغیر، با بیشتر شدن رابطه و ابراز صمیمیت و علاقه زیاد ایشان نسبت به من و شخصیت و نگرش و توجه هاتم این رابطه جدی تر شد و بامیل شدید ایشان خلاصه منجرب ازدواج با من شد.
در ابتدا ما راجب پسر ۱۲/1۳ ساله ایشان و محل زندگی و امکانات بنده و غیره ظاهراً به تفاهم کامل رسیدیم، اما با درک و مهربانی و اعتمادی که بنده نشان دادم و اجازه رفت آمد به شهرشان و گرفتن حضانت فرزند و استقلال و شخصیت و تکیه گاهی که پیدا کرده بودند، حتی ورود پسر به زندگی نو زناشویی ما، و عدم سازش و بهانه ها نسبت به تربیت گذشته و محیط و غیره تا بازگشت پسر سمت پدر و بستگان شد.
جدای از این با اشتباهی که راجب ارتباط صمیمی و از نو با خانواده شون دادم باوجود اینکه ایشان از همه زده شده بودن و میگفتن خانواده منو فقط برای کارکردن و مراقبت بچه ها شون و اینا می خواهن و از اول کسی حواسش به منو زندگی گذشته و احوالاتم نبود هرچند که خودشون مقصر صددرصد بودن اما باز من متاسفانه این ارتباط جوش دادم و هربار ایشان دلتنگ می شدن و قصد سفر می کردن و به بهانه پسرشون و کارهای خانواده و بچه داری و آشپزی و نظافت برای پدرمادر و… یا چندین مرتبه اول ناگزیر هزینه می کردم و همراه میشدم و از همه چیز می گذشتم یا اواخر از چند هفته تا چند ماه بنده رو تنها می گذاشتم و شاید می شد که بنده آخر نفر باشم و حال و احوال درستی اون هم از طرف خودم داشته باشیم و خلاصه و رفته رفته این اشتباهات و مهربانی و آزادی و اعتماد بنده به ایشان باعث دورتر و جداتر شدن پنهان ما از همدیگر شد.
چند ماه قبل و به واسطه مشکلات اقتصادی و مالی جامعه و عدم امکان تامین مسکن و درگیری های شغلی، ایشان دوباره قصد سفر کردن و از قبل هی میگفتند، خلاصه شاید تا نزدیک به یکماه اول خیلی مشکل خاصی نبود و طبق معمول تحمل و صبر من و هربار جلو رفتن و پاپیش گذاشتن و گپ و گفتی، ولی بعد از خبر و زنگ خانواده و تعریف همه ی مسائل و مشکلات بین ما برای همه کس و دخالت دیگرانی که حالا صاحب و خانواده شده بودن شروع شد.
بعد از ماجرای شیوع بیماری اخیر و به واسطه متاسفانه رعایت بنده و نهایت سفر رفتنم در اردیبهشت ماه، با کلی احترام همیشگی و هدیه و گل؛ و حرف و صحبت بی فایده نه تنها خودش حاضر نشد بلکه با سنگ اندازی دیگران مواجه شدم و پیغام و پسغام و تهدید و ناسزا همه بود و بنده مدیریت کردم تا کار بالا نگیرد.
شروط جدید ایشان که خانه و زندگی شیراز باشد و نزدیک خانواده، با کمک دوستان و پذیرش فشار و بار همیشگی مشکلات به روی دوش فقط من، انجام دادم اما در آخر خانم که انگار راه پس و پیش نداشتند و بنده اثبات کرده بودم که صد قدم جلو آمدم و همه حرف های ایشان رد شد و حتی اعتراف خانواده نافهم ایشان که از عجایب هست، حاضر به حتی دیدن و ملاقات با بنده از ابتدا حتی یکساعت و یک روز نشدن و جدای از گذشت بنده و پادرمیانی همگان از سمت من و ظاهراً بعضی از بستگان ایشان؛ نهایتا کار به هیچ نرسید و حتی برای خداحافظی قبول نکردن چند دقیقه ای… و گل و شیرینی که در آخر بردم نپذیرفتن و بنده به اصرار جا گذاشتم در خانه اجاره ای برادرشون و این جدایی کامل شد، بماند که وسوسه و دسیسه های اطرافیان و دعا و سحر حتما وجود دارد، و بافهم و اراده ضعیف ایشان اجازه به ورود هرناکسی حتی به حریم شخصی ما شد و آنچه دیگران هم خیال نمی کردند اتفاق افتاد و دشمن شاد شدیم
دستکم از ایشان و خواست واقعی خودشان خبر خواصی نیست و نمیدانم، اما بنده در بلاتکلیفی و حیرت و آسیب از آخرین و نزدیکترین کس زندگیم که پذیرفتم در کنارم باشد و قول و قرارهای پوچی که داده بود، به سر می برم و نمیدانم به کجا روم و چه کار…؟؟!
بسیار عذر می خواهم بابت طولانی شدن حقیقت ماجرا و توضیحاتی که لازم دانستم.
و ممنون و متشکر از وقت و توجه و کمک شما.

سلام ب راهنماییتون خیلی نیازدارم
من ۳سال بایکی ازپسرافامیلم خیلی تواین ۳سال باهم خوب وخوش بودیم خیلی ابرازعلاقه میکردتااینکه کم کم دیگه باهام سردشدوکم پیام میدادوزیادپیگیرم نمیشه و بخاطرچندتابحث کوچیک بینمون دلخوری پیش اومدچون من همش بهش گیرمیدادم ک چرارفتارت باهام عوض شده وچراسردشدی باهام اونم دراومدگفت چون نمیخوام بهم وابسته بشی توفقط دوست دخترمنی بلاخره یه روزازهم جدامیشیم پس نبایدتمام مهربونیت وخرج من کنی الان خیلی باهم سردیم من اصلادیگه مثل قبل بهش پیام نمیدم وابرازعلاقه نمیکنم خیلی باهم سردیم دیروزخودش پیام دادوحالموپرسیدمنم باسردی جوابشودادم اثلانمیدونم چرااینجوری شده بنظرتون دوستم داره اگه دوستم نداشت چراازاول رابطه بهم نگفته بودک توفقط دوست دخترمی چرااین همه ابرازعشق بهم میکرد‌.اینم بدونیدهیچوقت ازم سواستفاده نکرد وتواین ۳سال فقط ۸بارهمودیدیم.

سلام خسته نباشید
دوست من بعد از ی سال درگیری و مشکل بالاخره ب علاقه ش ب من اعتراف کرد بعد از یه سال که همه چی داشت اوکی میشد خودش همه چیو خراب کرد و گفت نمیتونه با من باشه با اینکه دوسم داره و برگشت پیش دوس دختر سابقش
منم وابستش شده بودم و خیلی هضمش برام سخته بعد از رل زدنش گهگاه حرف میزدیم تا اینکه ب خواست من تموم شد و اون ب خواست دوس دخترش منو بلاک کرد ولی همچنان با رفتاراش نشون میداد هنوز بهم علاقه داره
بنظرتون برمیگرده؟ یا من کاری میتونم بکنم؟؟؟

سلام وقتتون بخیر سایت رو مطالعه کردم ممنون بابت مطالب مفیدتون
یه مشورت ازتون میخواستم من با آقایی به مدت چهار ماه در ارتباط بودم.من در طول رابطه اشتباهاتی داشتم مثل گیر دادن اینجا نرو اونجا نرو و چک کردن اینستا و رمز اینستاشو داد به من گفت خیالت راحت بشه رفتم همه فالوورا خانومشو بلاک کردم و یا مثلا گیر دادم خطشو عوض کرد و گیر دادم فلان انگشتر طلا رو میخوام…این آقا هم از نظر سنی از من کوچیکتر هستن ولی واقعا عاقلانه رفتار کردند.من قبل از از ایشون هم ارتباطایی داشتم که همین باعث شد به خوب بودن اخلاق ایشون پی ببرم واقعا از نظر اخلاقی بسیار قابل قبولن.رابطه هفته ی آخر داشت به سردی میزد و بعدش گفت کلا تمام کنیم مشکل دارم البته دوستانه گفتن ولی من خیلی بد رفتار کردم فحاشی و توهین و تهمتو …بعدم بارها باهاش تماس گرفتم که یا جواب نداد یا گفت چرا خودتو کنترل نمیکنی ولی با اینهمه یروز بهم زنگ زد گفت بریم بیرون که بعدش خودش گفت نه باید بره جای دیگه کار داره.بعد دوباره یه شب دیگه پیام داد خودش بعد یهو اخرش گفت نه اصلا شماره همو پاک کنیم دیگه هم پیام ندیم.ولی بعدش تا ریپلای کردم اینستا خیلی دوستانه جواب داد.من واقعا شیفته ی اخلاق و رفتار این آقا هستم و چون میدیدم قبلا چققدر عاشقانه رفتار میکردند نمیتونستم تحمل سردیشونو داشته باشم برای همین خیلی اشتباه کردم همش زنگو…الان چکار کنم بنظرتون.

من ۲_۳ سال پیش عاشق دختر خالم شدم قبلا روم نشد بهش بگم تازه فهمیدم نامزد کرده نامزدش پسر عمشه( البته عقد نکردن) منم الان که نامزد کرده بود بهش گفتم میخوامش گفت الان نمیشه منصرف شم بنظرتون الان چیکار کنم؟ ( البته نمیتونم با پدر ومادرش صحبت کنم)

سلام سه ماه پیش خواستگارم رو به خاطر مهریه رد کردم واسطه این آشنایی هم یکی از آشناهامون بود که دو طرف رو بهم معرفی کرده بود…. ما هر دو از هم خوشمون اومده بود ولی سر جلسه مهریه که تو خونه اون‌ها بود خیلی صحبت‌ها خوب پیش نرفت من جواب رد دادم ولی الان پشیمونم میشه راهنمایی کنید

میخوام بدونم چجوری برش گردونم واقعا دوستش دارم

سلام ، من ۲۹سالم هس ، ۴سال پیش مجازی با پسری آشنا شدم بعد از ی مدت کم صحبت تو مجازی تصمیم گرفتیم شماره همو داشته باشیم و همدیگرو ببینیم ، خیلی باهم خوب بودیم هر دو این چن سال حس خوشبختی داشتیم اونموقع سرباز بود و با خانوادش رابطه خوبی نداشت ،کنارش موندم و مسیر زندگیشو تغیر دادم رابطش با خانواده ترمیم شد شاغل شد و باهم تصمیم گرفتیم برا آیندمون پس انداز کنیم و ماشین و خونه و وسایل زندگیمونو بخریم …شهرامون خیلی ازهم دور بود قرار شد من برم شهر اونا زندگی کنیم و وووو…ولی دوسال و نیم اختلاف سنی داشتیم از اولش هیچکدوم نپرسیدیم و نمیدونستیم چن ماه بعد از شروع رابطه فهمیدیم من دوس نداشتم و میخواستم تمومش کنم ولی باهام حرف زد و قانع شدم تو این ۴سال هم همیشه حس کوچیک تر بودنو داشتم اونم حس بزرگتر بودن ،قیافه هامونم همینطور ،چن ماه پیش با خانوادش صحبت کرد اصلا قبول نکردن هم سن هم فاصله ،،، تا دو هفته پیش ک من سر ی شوخی ناراحت شدم و دو روز جوابشو ندادم ، بعد ک جواب دادم گف شرایط کاریش ک بودن با ی دختر ریسک هس هم بخاطر خانوادش ک قبول نمیکنن و هم بخاطر سن من ک بالا میره تصمیم گرفته بهم بزنه ولی خدافظی نکنه ک اگ روزی خانوادشو راضی کرد بهم خبر بده ، چون این کارو قبلا روز ولنتاین کرده بود و من بشدت ناراحتی کشیدم البته خودشم خیلی ناراحت بود اینبار روز تولدم اینکارو کرد هیچی بهش نگفتم سکوت کردم فقط دلیلشو خواستم ک براتون توضیح دادم و ازش خواستم یهو بره جوری ک وقتی اس بدم ببینم خاموشه و دیگه نیست … قرار بود براهمیشه خاموش باشه ولی از تلگرامش متوحه شدم بعد چن روز آنلاین میشه و بیو دلتنگی میزاره ….من هم مث همه دوس دارم برگرده ولی بعد از گذشت ده روز نه اون حرفی زد نه من فقط از طریق پروفایل ابراز دلتنگی میشه ،گه گاهی با خودم میگم تلگراممو پاک کنم ک خودمو اذیت نکنم منتظر پیام باشم یا هی چکش کنم ولی نمیتونم … بنظر شما چ باید کرد؟ ممنونم

سلام
من عاشق یه دختری بودم
مدت کوتاهی بود ۳ ماه
ولی واقاً عاشقش بودم اونم همین تور
همه چیز خوب بود خوب که نه عالی بود
واقاً همو دوست داشتیم تا یه روز بهم‌گفت‌بهتره با هم‌نباشیم
چون نمیسازیم با هم
الان ۲ سال میگذره ولی من هنوز نمیدونم‌چی‌ شد

سلام ببخشید من با یه خانومی ۲ ساله بودیم قصدمم ازدواجه اما طی ۴ ماه که نتونستم ایشونو ببینم یکم سرد شدنو گفتن دیگه نمیتونم مثل قبل دوستت داشته باشموباید جداشیم البته منم بخاطر نبودناش بهش شک کردمو خیلی بهش گفتم خیانت میکنی و اذیت شد گاها میگف فرصت بده یکم جداباشیم گاها هم میگفت نه فرصت هم بدی خوب نمیشم گاها میگف بیا اخرماه اخرین بار ببینمت گاها میگف نیا کلا دودل بود منم قبول کردم یمدت جداباشیم الان ۳ روزی میشه که جداشدیم و میخاستم بپرسم ایا امکان بازگشت ایشون وجود داره یا ایا ممکنه حس ازدست رفتش دوباره تغییر کنه

سلام من یک دختر بیست ساله هستم.یکسالو یک ماه که با پسری اشنا شدم از طریق یکی از دوستان دانشگام.اما رابطه ما مجازیه و تاحالا هرچقدر من تلاش کردم ک همو ببینیم ایشون نمیاد.الان یه ماهی هست ک میگه میخاد ولم کنه.من بهش گفتم همونی میشم ک تو میخای میگه باشه یساعت خوبه باهام و دوباره شروع میکنه ب بدرفتاری تو روخدا بگین من باید چیکار کنم من خیلی دوسش دارم شبا خواب ندارم.نمیخام از دستش بدم

سلام . ۷ ماه پیش یکی از همکلاسیام پیام داد که عاشقم شده و من دختر ایده ال ایشون هستم.اولش قبول نکردم چون خانواده من با اینجور رابطه ها مخالفن.ولی اون گفت که با هدف ازدواج با هم باشیم و چون پسر خوب و مثبتی بود قبول کردم و قرار شد تو این رابطه همدیگه رو بیشتر بشناسیم.خانواده هامونم در جریان گداشتیم که البته خانواده ایشون به شدت مخالفت کردن(بخاطر نداشتن امادگی پسرشون و عدم شناخت از خانواده دختر) ولی ایشون پافشاری کرد و اونا هم بناچار راضی شدن. مدتی گذشت و شروع کرد ایرا گرفتن از ظاهر من.طوری که من کلافه شده بودم.گفتم تو روز اول منو اینجوری دیدی و پسندیدی پس الان نباید اعتراض کنی.میگفت اون موقع قد الان دوستت نداشتم واز طرفی خانواده من مذهبین و باید رعایت کنی .بخاطر ایشون مقنعه رو تنگتر کردم دیگه شلوار قد نود نپوشیدم ولی بازم یه ایرادی پیدا میکرد.چند بار سر همین مسایل بحثمون شد و من تصمیم گرفتم همه چی رو تموم کنم.ولی هر بار قول میداد دیگه گیر نده ولی بیفایده بود.تا اینکه یه بار تصمیم خودموگرفتم و بطور جدی تمومش کردم. ولی مادرم کلی باهام حرف زد و گفت چون پسر خوبیه برو ازش عذرخواهی کن و من بلافاصله این کارو کردم ولی بعد از این قضیه دیگه کاملا عوض شد وگفت تو منو سرد کردی به خودت و باید خودتم درستش کنی .من نمیدونستم باید چیکار کنم و هربار که پرسیدم میگفت منم نمیدونم خودت باید بفهمی.تا اینکه ماه پیش خیلی ریلکس اومد و گفت تو نتونستی و دیگه هم نمیخوام درستش کنی وگفت ما باهم تفاهم نداریم و رفت.من خیلی دوسش داشتم ولی غرورم اجازه نداد برم و بهش بگم برگرد.فقط به من بگین چیکار کنم که برگرده و آیا مقصر تموم شدن این رابطه واقعا من بودم؟در ضمن پدر و مادر من خیلی سال پیش از هم جدا شدن واون همیشه میگفت هر اتفاقی هم بیفته من هیچ وقت ترکت نمیکنم و تا اخر باهات هستم.عاشق واقعی اینجوری میزاره میره؟اول مهر تو دانشگاه اگه دیدمش چجوری رفتار کنم؟ممنون میشم اگه راهنماییم کنید

با سلام من دختری 28 ساله هستم، تا حال خواستگار زیادی داشتم که جز مورد اخری هیچکدام را مناسب خودم نمیدیدم
ولی نسبت به اخرین خواستگار احساس دیگه ای داشتم. بعد از جلسه اول به دلیل مخالفت مادرش که انگار بخاطر مسایل مادی بوده قضیه منتفی شد. ولی من دوست دارم که بازم برگرده با وجود اینکه حتی جلسه اول نشد که ما جدا از خانواده صحبت کنیم ولی نمیدونم چرا حرف نگفته دارم بهش!!!
این هم بگم که راه ارتباطی باهاش ندارم ولی فک میکنم اون هم به من فکر میکنه!!
ببخشید اگه بی ربط گفتم.
ممنون میشم راهنماییم کنید.

سلام.من حالم خیلی بده.واقعا نمیدونم چیکار کنم.من و عشقم 5 سال باهم تو رابطه بودیم.خانواده هامون طی ی سری اتفاقا از این رابطه با خبر شدن و البته چیزی هم نگفتن چون هر دو در نزدیکی هم زندگی میکنیم و خانواده ها رو هم شناخت دارن.منو عشقم خیلی همو دوس داریم.داستان عشقمون کل شهرو پر کرده و همه میدونن چقدر همو میخوایم.تو این ۵ سال عشقم میگفت من نمیتونم بیام جلو خواستگاری چون شرایطشو ندارم و خانوادمم راضی نمیشن و میگن درستو تموم کن بعد خدمت بعد کار و ازدواج.چندین بارم تلاش کرد ولی خانوادش راضی نشدن حمایتش کنن ک بیاد خواستگاری.جدای از اینا من هر بار ک بهش میگفتم بیشتر تلاش کن زودتر بیای جلو ک رابطه مون رسمی بشه عصبی میشد و بحث میکرد ک من تا ۳.۴ سال بعد خدمتمم نمیام خواستگاری چون چیزی ندارم و نمیخوام با بدبختی و سختی زندگیمو با تو شروع کنم و اگه تو عجله داری شوهر کن و ب پای من نمون.میگفتم شوهر چیه من دوس دارم زودتر ب تو برسم.دوس دارم زودتر این دوری و دلتنگی تموم شه ک اینقدر غصه نخورم.(بخدا من از بس دوسش دارم و عاشقشم از غصه این دوری و دلتنگی مرتب وزن کم میکنم و اصلا بدنم گوشت نمیگیره و روز ب روزلاغر تر میشم ک هیشکی باور نمیکنه یکی اینقدر عشقشو دوس داشته باشه ک فقط از دلتنگیش ب این روز بیوفته)گفتم اگه مثه بقیه دلم شوهر و ازدواج میخواست الان دوتا بچه داستم و پای تو نمیموندم…ب خاطر عشقی ک بهش داشتم این حرفاشو جدی نمیگرفتم و ب پاش موندم این چند سال و همه سختیا و فشارای خانواده رو تحمل کردم ک فقط بهش برسم…ماه دیگه خدمتش تموم میشه.چند روز پیش دوباره این موضوعو مطرح کردم ک خدمتت داره تموم میشه دیگه تا چند ماه آینده بگرد دنبال کار شرایطت رو اوکی کن ک بیای خواستگاری ولی بازم همون واکنشو نشون داد ک من تا ۳.۴ سال آینده نمیام جلو و شرایط ندارم و زمین ب آسمون بیاد من فعلا نمیام خواستگاری تا چند سال دیگه.گفتم خب من نمیتونم بیشتر از این منتظر بمونم خانوادم فشار میارن ک چرا کیسای خوبتو رد میکنی یا اگه این پسره میخوادت چرا نمیاد برات و..در جواب بهم گفت من زن نمیخوام اوکی؟ من فعلا زن نمیخوام اگرم خانوادت میخوان شوهرت بدن من مشکلی ندارم…گفتم تو کار ثابت و خوب پیدا کنی بابام رضایت میده برا ازدواجمون و راضیش میکنم کوتاه بیاد ک نامزد کنیم حداقل اینقدر بهم فشار نیارن.کار میکنی با حقوقت میتونی خونه زندگی بزاری.ک دیدم بعد این حرفم گفت من عجله ای برای ازدواج ندارم و نمیخوام فعلا ازدواج کنم…من دارم دیوونه میشم.هزار تا سوال بی جواب تو ذهنم هست ک مگه منو نمیخواد یا دوسم نداره ک هیچ تلاشی برای ب دست آوردنم نمیکنه.این ک اوووون همه بهم میگفت من عاشقتم و میخوامت و کل دنیا رو خبر کرد ک من این دهترو میخوام چرا کاری نمیکنه ک زودتر ب عشقش برسه و میگه عجله ای ندارم..اگه زن نمیخواست چرا منو وابسته خودش کرد و ۵ سال تمام منو منتظر نگه داشت و صبح تا شب میگفت تو زن منی و من میخوامت و… بعد از اون حرفش ارتباطمو باهاش قطع کردم و الان چند روزه ارتباطی نداریم.من نمیتونم میزان عشق و علاقه ای ک بهش دارمو برای شما بیان کنم فقط بدونین تو این چند روز قد چند سال پیر شدم از غم و غصه..از دوری و دلتنگیش.لطفا بهم کمک کنید ک تصمیم درستو بگیرم.از طرفی از بس دوسش دارم نمیتونم اینقدر ازش دور بمونم یا ازش ب طور کلی جدا بشم و از طرفی بعد از اون حرفاش نظرم نسبت ب ازدواج باهاش تغییر کرد و همش با خودم میگم ک نکنه انتخابم اشتباه بوده…شرمنده طولانی شد.منتظر جوابتون هستم.اجرتون با صاحب الزمان…

سلام خوب هستید ؟من الان ۸ ماهه با یه نفر تلفنی حرف می زنم و هین حرف زدن باعث شده علاقه به وجود بیاد دلیل این هم که باهام تا الان بیرون نرفتیم اینه که من کنکور داشتم و درس می خوندم اون هم به خاطر من یهم کمک کرد تو درسام و بعدش من برام شرایطی پیش امد به خاطر مامانم و یک ماه هم سر اون ولی الان بعد ۸ ماه من شرایطشو دارم که بتونم برم بیرون ولی الان اون هر موقع می خواد بیاد پیشم یه مشکلی پیش میاد نمی دونم حالا واقعا پیش میاد یا از قست اینجوری می کنه احساسش از قبل خیلی بیشتر شده با احساس تر برخود می کنه ولی گاهی اوقات هم سرد میشه میگه تموم کنیم بعد خودش بعد نیم ساعت اخلاقش عوض میشه و میگه نه نمی خواد تموم شه ابراز علاقش بیشتر شده ولی این مشکل این که یه دفعه میگه تموم هست یا این که نمیاد بیرون الان من واقعا گیج شدم نمی دونم داره راست میگه یا نه یه جورایی سر در گمم نمی دونم چی کار کنم اگه میشه راهنمایم کنید

سلام پنج ساله با یه پسر رابطه دارم همه چیمونم خیلی جدی شد بیش از حد دوسش داشتمو دارم اما فهمیدم که با دختر دگه ای رفته سرقرار چیزی از رابطشون نمیدونم که در چه حد بوده ولی برام ثابت شده که با دختره رفتن همو‌ دیدن تنها هم نبوده دوست عشقمم همراشون بوده وقتی فهمیدم باهاش بهم زدم اما اون انکار کرد همش میگفت داری بهم تهمت میزنی الانم اینقده دوسش دارم که دارم دق میکنم چکار کنم اگه برگرده باز بهش اعتماد کنم یا نه ؟

سلام من ۲۶سالمه حدودا ۲سال که تو رابطم دوست پسرمم ۲۷سالشه بعد عید رابطه ما جدی شده بود قرار بود بعد ۵با۶ماه عقدمون بشه خانواده ها هم در ارتباطن …۴روز پیش ما بخاطر اینکه میخواست بره تور ۱روزه دعوامون شد من هم هرچقدر اصرار کردم که بیام گفت نه تو ناموس منی نمیبرم منم گفتم پس اگه بری تموم میکنم فرداش رفت بعدش که اومد همون آدم نبود که واسه من میمرد از عشقش فهمیدم آقا اونجا پیدا کرده منم تموم کردم بخاطر این موضوع و الان دارم دیونه میشم با یکی دیگس نمیدونم چیکار کنم میخوام برگرده و میخوام انتقام بگیرم ازش ولی دلمم نمیاد یه راهی بگین من انجام بدم!!فکر کنین یک هفته پیش که روز دختر بود واسه من ۲۰۰شاخه گل با انگشتر طلا گرفته بود به اونا فکر میکنم میگم‌ همون آدمه😔😔😔 توروخدا کمکم کنین دارم میمیرم

سلام، يك سال و نيم پيش آقايي اومدن خواستگاري من و با اينكه همون جلسه اول از من خوششون اومده بود رفتن و دوباره ٦ماه بعد مادرش تماس گرفت واصرار كه ما دوباره همديگرو ببينيم، و بعد از اون پسر طوري رفتار مي كرد كه واقعا عاشقمه و صد در صد منو براي ازدواج ميخواد، من از اول نه تنها علاقه نداشتم كه بد دلم بودم ولي به مرور زمان بهش علاقه پيدا كردم تا جايي كه فهميدم ي مشكل بزرگ داره و خانوادشم نميدونن و من سريع جواب منفي دادم.بعدش ازم فرصت خواست،منم چون دوستش داشتم بهش فرصت دادم تا اينكه خودش گفت من نميتونم قول بدم حلش كنم و اينكه مطمئن نيستم ما براي ازدواج مناسب باشيم،و اينا در حالي بود كه خودشم گريه مي كرد.بعد از دو ماه دوباره اومد سراغم و گفت اون حرفا همش بهونه بود كه تورو از خودم دور كنم چون واقعا نميتونستم بهت قول بدم مشكلمو حل كنم،من با اينكه ميدونستم نبايد ديگه باهاش باشم ولي نتونستم پا روي دلم بزارم و دوباره باهاش بودم،تا اينكه بعد ٨ماه از اولين روز ارتباطمون،بالاخره تمومش كردم در حالي كه هر دو گريه ميكرديم باز هم بهم گفت دوست داشتن واسه ازدواج كافي نيست و من بايد خواستگاري چند نفر ديگه هم برم تا فرد مناسبمو پيدا كنم،ضمن اين كه خانوادش منو ميخواستن و از همه لحاظي بهم ميومديم.به جز اينكه من با هر دودي مخالفم ولي ايشون مشكلش اين بود كه ي ماده اي كه اخيرا بين جوونا رايج شده را مصرف ميكنه ولي اخيرا خيلي كم شده بود مصرفش، ميدونم اشتباه از خودم بود كه ادامه دادم ولي به نظر شما اين اقا واقعا منو دوست داشته؟ و ايا دوباره مياد كه باهم باشيم؟چون بهم گفت ممكنه بعد از چند ماه واقعا بيام كه باهم ازدواج كنيم.

با سلام : من حدود یه سالی با آقای مذهبی دوست هستم همدیگه رو خیلی دوست داشتیم و ایشون اصرار داشتن بیان خاستگاری اما من قبول نمیکردم چون از ازدواج قبلی من خبر نداشتن و من میترسیدم بفهمه پشیمون شه به صورت اتفاقی فهمید بعدش دیگه اعتمادشو نسبت به من از دست داد و همه ش میگه تو یه دوروغ گویی و به ظاهر ازم بدش میاد اما میدونم هنوز دوسم داره فک میکنه تو این یه سال هرچی بهش گفتم دروغ بوده و سرکارش گذاشتم دیگه باهام حرف نمیزنه خیلی کم جوابمو میده لطفآ بگین چیکار کنم

سلام وقتتون بخیر یک ساله که نامزدیم من رو حضور نامزدم در فضاهای مجازی کمی حساس بودم یک بارم از ایشون خواستم ک پسورد پیجشونو یه من بدن و گفتن ک شمارمه وقتی زدم اشتباه بود ب خودشونم گفتم و گفت که معلومه رمز نمیدادم و این موضوع تموم شد 8یا 9 ماه بعد از این حرف من پیج ایشون پاک میشه و ایشون از من میپرسن که کار من بوده یا نه که واقعا من بیخر بودم و بهشون گفتم که نه با این حال حرف منو باور نکرد تنها بخاطر حرف قبلیم که من اصلا یادم نبود و بخاطر یه پیج رابطه رو بهم زد من بیش از حد بهشون وابسته هستم و اینکه بخوام فکر کنم تموم حرف ها و احساسشون به من دروغ بوده داره نابودم میکنه از طرفی حق قضاوت راجب من نداشت وبه خاطر کار نکرده منو مقصر شناخت
بنظر شما من باید چیکار کنم؟

با سلام واحترام
در خصوص ازدواج با مردي فرهنگيه كه هفت سال پيش همسرش فوت كرده ويك پسر كه دانشگاه درس ميخونه و يك دختر كه امسال كنكور داره ،در طي اين چند سال خيلي جاها رفته خواستگاري و هم زده و همش نگران بچه هاش ونزديك به 15 ماهه كه واسطه اي ما رو به هم معرفي كرده اسمي از من برده وفقط چند بار زنگ زده و پيام داده وهمش ميگه بعد از كنكور دخترش مياد با خانواده ام براي ازدواج حرف ميزنه اوايل بهش زياد علاقمند شدم ولي به مرور زمان با امروز فردا كردنش مرددم كرده چكار كنم به نظر شما نميدونم واقعا دوستم داره يا نه؟؟؟/