سلام ببخشید من ۲۰ سالمه دوسپسرم ۲۲ سالشه حدودا ۱ ماه هست که اشنا شدیم از طریق دوسته دوسپسر سابقم ک عین داداش بود واسم امابعدا بهم گفت دوستم داره یه سری رفیقشو اورد سر قرار من ازین رفیقش خوشم اومدو علا رقم عذاب وجدان دوسپسرم ب خاطر دوستش ک ب من علاقه داشتو ولی من اونو دوست داشتن رابطمون شروع شد.من تو رابطه حس حسادتشو زیاد تحریک میکردم مثلا روی خواننده ی مورد علاقم حساس بود بعد بهم گفت من خیلی غیرتیمو حرف ازش نزن جلو دوستامم راحت نباش با اون دوستشم ک منو دوس داشت قطع رابطه کردیم ولی این اواخر دیدم سر یه چیز مسخره کات کردیم سر اینکه من با دوستم بیرون بودمو گفتم بش بیا گف نیم ساعت میتونم باشم گفتم عب نداره همون نیم ساعت میبینیم همو بعد برسونمون خونه‌…گف ک ازین حرفن بدش اوند من حس میکنم بهونه اورد اخه همون روز سر یه چیزای الکی دیگ هم بحثمون شده بود گف منو نسبت ب خودت داری سرد میکنی با رفتارات.من گفتم مشکله خودته اگه دوسم داشته باشی با این چیزا سرد نمیشی کاریم اخه نکرده بودم منو از اینستا انفالو کرد گف پیجت رو مخمه عکسو دابسمش از خودت میزاری …نزدیک دوهفته بود ک باهم حرف نزده بودیم ک من فالوش کردم اومد گف چرا فالوم کردی بحث وا شد بهش گفتم من دوستت دارم گف من سرم شلوغه سر کارمو سر تمرین اخه فوتبالیسته گف نمیتونم واست وقت بزارم …حرکات توهم خیلی حساسم میکنه و اینا …من میخوام اونو ب رابطه برگردونم چیکار کنن خیلی هم غد و مغرور منم خیلی مغرورم و واسم عادی نیس ک یه مسر اینجوری بهونه الکی اورده و منو از سر خودش وا کرده حداقل میخوام باهاش وارد رابطه شمو خودم رابطرو تموم کنم ک وجدانم راحت شه…تورو خدا راهنماییم کنید خیلی ممنونم

سلام خسته نباشید
من ۲ سال و نیم هست که با پسری دوست هستم هر بار که قهر میکردم کلی تلاش میکرد تا دوباره به دستم بیاره ولی الان ۵ روزه که کات کردیم ولی هیچ تماسی با من نداشته حتی دلیل جداییمون خیلی مسخرس یه دلیل محکم نیست که قانع بشم حتی خداحافظی هم نکردیم گفت دیگه بهم پیام نده منم گفتم باشه نده دیگه ندادیم
اونم ناراحتیشو یه جوری داره نشون میده که من برم جلو اما خودش گفت دیگه پیام نده از طرفی منم واسش تلاش کردم همیشه هم تلاش فقط از طرف اون نبوده از طرف منم بوده
به نظرتون باید چیکار کنم؟

سلام من به مدت ۱ سال با آقایی بودم که هم دانشگاهی من بود و اینم بگم که شروع رابطه از سمت ایشون بود و من تا قبلش هیچ حس یا حتی کنجکاوی نسبت به ایشون نداشتم. تو قرارهای اول هم خود طبیعیم بودم و کوچیکترین اشتیاقی نداشتم چون فکر میکردم یه چیز زودگذره اما به مرور با دیدن شخصیت آروم و مهربونش کم کم بهش متمایل شدم چون مطمئن شدم که واقعا دوستم داره. چند ماه اول خوب بود تا اینکه اولین بار توی تابستون که رفتیم خونه هامون بعد یه مدت حس کردم که بی توجهی میکنه و دیگه مثل قبل پیام نمیده،البته اون موقع من خیلی حساس بودم چون از اولش نمیخواستم دل بسته بشم اما هر چی بود خیلی زود تموم میشد و این حالت کلا ۲ یا ۳ بار تو تابستون پیش اومد و تو همون وقع هم بود که فهمیدم چقدر دوسش دارم. توی رابطمونم خیلی گام به گام و با ملاحظه بود که باعث شد هیچ وقت حس فشاری نداشته باشم و به حد و مرزام احترام میذاشت اما مشکل ما این بود که خیلی کم با هم حرف میزدیم.جفتمون البته تا حدودی درونگراییم اما باز هم این موضوع اذیتم میکرد.وقتایی که با هم بیرون میرفتیم کمتر از شوخی و خنده خبری بود البته بازم خیلی وقتا بود که کلی خوش میگذشت بهمون اما بازم به وضوح میدیدم که باهام سرد میشه حتی وقتی بعد از تعطیلی بین دو ترم زمستون دیدمش انگار شوقی نداشت که باعث میشد به وضوح بعد از چند دقیقه پکر بشم و میگفتم اصلا دلت تنگ شد؟ میدونستم مشکل ما وقتییه که به مدت طولانی پیش هم نباشیم و اون هم یک ترم دیگه فارغ التحصیل میشه و میره. سر تعطیلی دانشگاه ها هم اولش خوب بود و تا همین چند وقت پیش هر چند وقت یبار پیام میدادیم تا دوباره سرد شدنه شروع شد و با اینکه هیچ کاری نداشت اگه من پیام نمیدادم هیچ خبری ازم نمیگرفت که باعث شد خیلی جدی به فکر جدایی بیوفتم چون این مسئله قبلا بارها تکرار شده بود و واقعا اذیتم میکرد و حس اضافه بودن میکردم و میدیدم که هیچ اهمیتی براش ندارم و هیچ تلاشی برای رابطه نمیکنه.اینم بگم که به شدت آدم استرسیه و به جای رو به رو شدن با مشکلات بیشتر سعی میکنه ازشون فرار کنه.

تقریبا بهش فهمونده بودم که چقدر از این موضوع ناراحتم و دارم به چ فکر میکنم و از یه طریق دیگه هم مطمئن شده بود.
وقتی که بهش پیام دادم که حرف بزنیم خواستم اول اون بگه تا شاید یکم تخلیه شه از لحاظ احساسی چون فکر میکردم به خاطر شرایط این روزاشه اما در کمال ناباوری گفت که رابطمون افتاده تو سراشیبی و بیا قبل از اینکه به تهش برسیم خودمون تمومش کنیم
اصلا باورم نمیشد بدون هیچ تلاش و حرف دیگه ای همچین چیزی بگه حتی وقتی که انقدر جدی به جدایی فکر میکردم هم انگار ته قلبم امیدوار بودم مخالفت کنه اما خودش گفت و گفت که میدونم چی میخوای و امیدوارم برات ساده تر کرده باشمش جدایی رو.
با اینکه میدونستم که دوستم داره و فقط داره از مسئولیت فرار میکنه و یا به خیال خودش داره از خود گذشتگی میکنه اما بازم نمیتونستم باور کنم بدون هیچ تلاشی رفت سراغ آخرین گزینه. بعدش اما خیلی اصرار کرد که بیا دوست بمونیم و این حرفا(قبلا بهش گفته بودم حتی اگه نخوام باهات وارد رابطه بشم اما بازم میخوام همیشه مثل یه دوست داشته باشمت، چون واقعا بچه خوبیه)
اما من قبول نکردم چون نمیتونستم تحمل کنم انقدر ساده منو از سر خودش باز کرد و حس میکردم بهم بی احترامی شده و با گفتن دوست بودنش انگار شده عروسک خیمه شب بازیش بودم. به خصوص اینکه من خودم نمیخواستم با پیام کات کنم و گذاشته بودم حضوری با هم حرف بزنیم به حرمت روزایی که با هم بودیم و احترامی که براش قائلم.
کاش نصف تلاشش برای دوست بودن رو واسه رابطمون میکرد و واسه همین گفتم که اصلا امکانش وجود نداره.
به شدت بهم ریختم به خصوص اینکه هیچ نقطه منفی دیگه ای تو رابطمون نبود که با فکر کردن بهش آروم شم. ۲ روز بعدش بهش زنگ زدم اماجوابم رو نداد که باعث شد اولش شکه بشم از کارش و بعد از اون تا حدی کنار بیام با این قضیه از هیچ جایی هم بلاک نشدم.
اما بازم ته قلبم دوسش دارم و هر چقدر هم که خودمو سرگرم میکنم اما به محض فراغت از کار و حتی ضمن کار دوباره یادش میوفتم و حالم خراب میشه.
بیشتر از ۲ هفتس که جدا شدیم و دورا دور خبر دارم که اونم حالش خوب نیست زیاد و ناراحته اما دیگه به هیچ وجه نمیخوام خودمو بی ارزش کنم.
تا ۳ ماه آینده هم نمیبینمشو حس میکنم اینجوری بدتره.
چیکار کنم که هم برگردیم و هم اون ارزش و اهمیتی که باید رو داشته باشم؟

سلام
من چندماه با یه پسری دوست شده بودم خودم خیلی خیلی مغرورم اون ۱۰۰برابر ازمن مغرورتر بود ولی با این حال ابراز علاقه میکرد ولی من زیاد چیزی نشون نمیدادم سر اینکه گوشیشو جواب نمیداد یه پیام بهش دادم و بهش بی احترامی کردم و اونم جواب داد که دیگه باهات کاری ندارم
الان ۲ماه میشه از اون موضوع میگذره بهش زنگ زدم جواب نمیده پیامم اصلا باز نمیکنه و جواب نمیده حتی بهش پیام دادم بلاکم کن نتونم بهت زنگ بزنم بازم هیچی
الان وقتی اون تحت هیچ شرایطی نمیخواد با من حرف بزنه احتمال داره که بتونم برش گردونم؟خیلی پشیمونم و هرروزو هر لحظه بهش فکر میکنم وقتی حاضر نیست جواب بده چجوری میتونم باهاش ارتباط بگیرم ممنون میشم جواب بدید

سلام
سه سال آشنا بودیم 1 سال زندگی مشترک داشتیم برای هم میمردیم حتی نمیتونستیم دقیقه ای بدون هم باشیم چندین بار چندین دفعه قهر کردیم اما به روز نرسیده برگشتیم باهم بودیم سخترین روزها رو کنار هم بودیم تو داشته ها تو نداشته ها | اول من عاشق شدم بعدا اون | با هم رابطه ی جنسی هم داشتیم (ما ازدواج میخواستیم بکنیم) اما سر یه مسئله ی تکراری گیرهای الکی من و … خسته شد رفت و اول گفت نمیخوام وارد رابطه با کسی بشم بعد رفته با یه دختره نه در کنار هم بلکه با فاصله عکس گذاشته و میگه من میخوام ازدواج کنم دیگه سمتم نیا به من پیام هم نده | مگه میشه یه شخصی که کل زندگیمو پاش ریختم پیش من میگفت به همه ی آرزوهام میرسه میگفت منو با هیچکس عوض نمیکنه الان اینطوری منو تنها گذاشت رفت| التماسش کردم چند بار گفتم برگرد کارای بدمو گیرای الکیمو حذف میکنم البته اونم کار بد داشتا نه اینکه فقط من کارام اشتباه باشه | خلاصه هر کاری کرد که من بهش زنگ نزنم پیام ندم | دو هفته ای اینطوری گذشته آخرین تماسمون 2 روز پیش بود که گفتم تو دوست دختر گرفتی بهم گفت به تو ربطی نداره و دیگه کلا بلاکم کرد | من عاشقشم هر روزم گریست اون دست و پای منو میبوسید اون بدون من نمیتونست الان از خوبیام نمیگه فقط از بدیام میگه میگه منو تو قفس کردیو فلان و بسار | صبح تا شب براش زحمت میکشیدم حتی خرجشو میدادم اینارو همرو فراموش کرده ؟؟ خوبیامو ؟؟ قسم میخورد دوستم داره | من بخاطر اون از همه زدم الان نمیتونم و نمیخوام با کسی در رابطه باشم میخوام بدونم آیا یه ماه صبر کنم و پیامی ندم امکان داره برگرده ؟؟ یا نه ؟؟ دارم دیوونه میشم با خودم گفتم یه ماه میمونه اگر نیومد میرم روانپزشک چون اصلا نمیتونم تحمل کنم | اینم بدونید که بدون اون خیلی خیلی من خوشبخترم و اون بدون من باید خیلی خیلی سختی بکشه | آخه چطور میشه این همه مهر و محبت و حمالی رو نادیده بگیره ؟؟ و بره و بگه نمیخوام بیام تو فقط برای من عذاب بودی 😐 !!!!

با سلام من مدت یک سال با آقایی دوست بودم و رابطه ی احساسی داشتیم و به قصد ازدواج ولی زمانشو معلوم نکرده بودیم این اواخر ایشون نظر منو پرسیدن در مورد خارج رفتن و برگشتن و چون من واکنش بدی نشان دادم و بحث ازدواج را پیش کشیدم یکم بحث پیش اومد که باعث شد بحث جدایی مطرح شود و من خیلی حرف های بد و زشتی به ایشان زدم و خواستار جدایی شدم و ایشون اول موافقت کردن و بعد بلافاصله گفتن که همه چیزو درست میکنن و تحمل ناراحتی منو ندارن ولی من باز لجبازی کردم به حدی حالشون بد شد که شبش گفتن خدافظ و به خدا سپردن همه چیزو و من قصد جدایی نداشتم فقط میخواستم ناز کنم و از این حرف ترسیدم و سعی کردم کاری کنم که تموم نشه یه روز حرف نزدیم و فرداش با یه کاری منو به حرف اوردن و رابطه تموم شد الان دو هفتس میگذره و من چند استوری هم گذاشتم در اینستاگرام و ایشون دیدن.امشب ایشون در واتساپ یک استوری غمگین گذاشتند در حالی که هیچ وقت این کارارو نمیکردن الان نمیدونم با وجود اینکه ایشون اخر حرف نهایی را زدن درسته من واکنشی به استوری نسون بدم یا نه همین که دیدم استوری را کافیه؟چون دلم میخواد برگردن ولی نه به صورتی که من خورد بشم چون روز اخر خیلی خودمو کوچیک کردم تا رابطه تموم نشه
خیلی ممنونم ازتون

سلام
من و دوست پسرم هفت ساله باهمیم. اوایل خوب بود کارش کم بود وقتش بیشتر.ولی الان خیلی درگیره خودش که میگه کاره یبارم بخاطر همین کارش وقت کمش بهم زدیم. وقتی پیش همیم خوبه همه چی خوش میگذره به جفتمون کلی حرف میزنیم باهم ولی بعد که برمیگردم خونه دوباره همینه، زیاد پی ام نمیده یموقه های دوروز کلا آنلاین نیست. مهربونه خوب حرف میزنه حتی تو عصبانیت اما حس میکنم یجای کار میلنگه

با سلام
من در محل کارم با یک آقایی 4سال همکار بودم بعد این 4سال منتقل مکانی دیگر شدتواین 4 سال خیلی بهم محبت می کرد خیلی هوامو داشت خیلی حواسش بهم بود بعضی وقتا غیرت داشت روم ولی به خاطر غرور زیادش هیچوقت حسش رو بروز نمی داد و اینقدر غرور داشت که میگفت که شما مثل خواهرمین حتی بعدها شنیده بودم که خواستگارامو رد میکرده یا اگر واسم خواستگاری میومد ناراحت میشد وقتی که از اداره ما رفت ارتباطش باهام قطع نشد به هربهونه ای بود بهم زنگ میزد حالمو میپرسید یا پیام می داد ولی غیر مستقیم که من هوا برم نداره فکرکنم خبریه ما خیلی ارتباطمون نزدیک و صمیمی بود به دلیل آشنایی که خونواده هامون باهم داشتن الان که وارد سال 5ام شدیم دوسه ماه پیش خواهرش بهم زنگ زد گفت میخوایم مهدی مون رو داماد کنیم و ما شمارو انتخاب کردیم من اولش جا خوردم آخه اون اینقدر مغرور بود فکرشو نمیکردم ولی میفهمیدم دوستم داره اینقدر علاقه ش تابلو شده بود که تمام همکارامون فهمیده بودن میگفتن اون تورو میخواد خواهرش گفت با خونواده صحبت کنید که بیایم خونتون من صحبت کردم به دلیل شناختی که ازشون داشتیم گفتیم بیان ولی زنگ که زدم به خواهرش گفت مهدی مون گفته من اول باید با خودش صحبت کنم گفتم منکه روم نمیشه زنگ بزنم بگید هرموقع خواستن زنگ بزنن تااینکه شنیدم عمل جراحی کوچیک داشته و فعلا نمیتونه بیاد خونمون گفت باید بهتر بشم نمیتونم بشینم خونواده رو در جریان گذاشتم و از طریق واتساپ حرفامو زذم شرایطمو گفتم ایشون هرچی گفتم تایید میکرد فقط با سرکار رفتن و درس خوندنم موافق نبود بعد یه مدت اومد محل کارم گفت من دارم کارامو میکنم انتقالی بگیرم بیام تو شهر چون کار ایشون امدادی هست و پایگاه جاده ای هستن گفتن ممکنه 10 روز شیفت باشن نباشن اینجوری هم واسه شما سخته هم من تا درست نشه نمیتونم تشکیل زندگی بدم گفتم اگر واقعا منو انتخاب کردید من صبرمیکنم گفت دعا کنید ببینیم چی میشه بعد یه هفته زنگ زد کار داشت گفت یه بنده خدایی از شما تحقیق میکرده و من تاییدیه دادم و گفتم دختر خیلی خوبی هست من خیلی ناراحت شدم بهش پیام دادم گفتم یعنی چی یکی زنگ زده تاییدیه دادم اگر نمیخواین تکلیف منو مشخص کنین اگرم منو انتخاب کردم دیگه این حرفا چیه از روزی که خواهرتون زنگ زدن چندین نفر خونمون زنگ زدن من به خاطر شما و به احترام خواهرتون گفتم صبر میکنم و به کسی جواب ندادم بعدشما خواستگار واسم میفرستید جواب نداد روز بعدش زنگ زد گفت من بهتون گفتم اگر موقعیت بهتری داشتید ازدواج کنید منو فراموش کنید برید دنبال زندگیتون من الان شرایط ازدواج ندارم چون هم خرج دانشگاه میدم هفته یه بار میرم کرمان کارم درست نشده قسط دارم چطوری زن بگیرم شاید تا 6ماه یا یک سال شایدم بیشتر طول بکشه مدیونی واسه شما نباشه شاید کسی مثل شما گیرم نیاد ولی الان شرایطشو ندارم گفتم اگه قصد ازدواج نداشتین چرا خواهرتون زنگ زدن گفت اتفاق خاصی نیفتاده کسی هم خبر نداره که نگران باشین حرفاش داغونم کرد یک هفته س از اون تماس میگذره ولی خبری ازش نیس اون همه علاقه و توجه به همین راحتی فراموش نمیشه باخودم میگم کاش اون پیامو نداده بودم کاش صبر میکردم نمیدونم چطوری به خوانواده م بگم همش امیدم اینه که پشیمون بشه نمیدونم باید چیکارکنم حالم خیلی بده

سلام خسته نباشید من حدود 1 سال پیش با دختر خانمی اشنا شدم و وارد رابطه شدیم 3 ماه گذشت که ایشون ب من واقعا علاقمند بود و واقعا عاشقانه منو دوس داشت منم دوستش داشتم اما بخاطر رفتارای خودش باعث شد ازش سرد بشم بخاطر شکاک بودن زیادش و اینکه حتی به دوستای پسر منم حسودی میکرد بعد ی مدت باهاش تموم کردم رابطه رو.خیلی ضربه خورد مدام ازم درخواست بازگشت به رابطه رو داشت ولی من پیش خودم میگفتم این که فکرم راحت باشه اروم باشم ارزش بیشتره.بعد چند ماه که ایشون به هر دلیلی هر 2 هفته 1 بار ب من زنگ میزدن و مدت کوتاهی حرف میزدیم باهم ب من متوجه شدم ایشون با کسی وارد رابطه شده و بعد اون من تازه فهمیدم چه اشتباهی کردم و من واقعا دوسش داشتم انگار دوس داشتنم چند برابر شده بود بهش زنگ زدم و ازش خواستم برگرده اما قبول نکرد و مدام اون روزای بدی کداشتو واسم شرح میداد من گفتم قبول دارم و پشیمونم هستم بالاخره انسان جایزالخطاس.اومدم همه جیو درست کنیم گفتن من با ایشون نمیتونم تموم کنم بعدش چند روز بعد زنگ زد گفت واقعا عاشقتم تو ک اومدی دوباره پام لرزید دوست دارم و فلان.گفتم پس چرا رفتارت ی چیز دیگ رو میگه.خلاصه بعد چند ماه که من هرکاری واسش کردم هرکاری که فکر کنین که دوباره اعتمادشو جلب کنم و علاقمندش کنم ولی انگار ایشون از فهمیدن احساس من ب خودش داشت سواستفاده میکرد رفتارش و حرفاش بعضی وقتا جوری بود که فکر میکردم واقعا عاشقمه و بعضی وقتا جوری بود ک فکر میکردم از غریبه غریبه تره.اخرین بارم با هم بیرون بودیم و کسی ب گوشیش زنگ زد و من وقتی خواستم بدونم کیه نزاشت بدونم و گفت مزاحمه ولی از اسم کسی ک زنگ زد متوجه شدم یکی از فالوراشه بهشم گفتم ولی منو بلاک کرد و همین موضوع 1 هفته طول کشید تا دیگه بعد چند ماه از هم جدا شدیم باز ولی من چون روزای خوبشم دیده بودم اون روی خوبشم دیده بودم دلم واسش تنگ میشه مدام از ذهنم بیرون نمیره نمیدونم چی کنم واقعا!!!؟؟

خواستگارمه ولی فهمیددوست پسرداشتم چون مذهبیه ازدواج بهم زد.ولی بعداومددایرکتم وگفت عاشقم شده ولی نمیتونه فراموش کنه.میخوام باهام ازدواج کنه چون منم ازش خوشم میاد وموردهای ایده آلوروداره

با سلام وقت بخیر
سوالی داستم از خدمت شما
تمام این کارایی که شما نوشتین انجام ندین من متاسفانه انجام دادم؛ دوستام هم همش گفتن اینکارارو انجام نده اما من خیلی حالم بده.
بهش نگفتم برگردیم فقط میگفتم چرا با من اینکارو کردی میخوام جواب سوالامو بگیرم ازت میخوام حرف بزنم خالی شم اما اون همش بی محلی میکنه بهم اصلا براش مهم نیست امروز پیام میدم فردا میاد جواب میده میگه این چرت و پرتا چیه نوشتی ؛ حتی حس حسادتشم تحریک کردم هرکاری بگین کردم الان این صفحه رو خوندم دیدم هرکار اشتباهی که شما گفتین انجام ندین من انجام دادم و اون پرو تر شده و با خودش فکر کرده من اویزونش شدم برای همین برام کلاس میذاره ؛ میخواستم ببینم اگه از الان با همه ی این اتفاقات من حرفای شما رو رعایت کنم اون دلش برای منم تنگ میشه که بخواد برگرده یا اینکه دیگه از من متنفر شده؟
خودم فکر میکنم اون از من متنفر شده و بدش میاد چون بی محلی میکنه بهم و این بی محلی منو خیلی آزار میده حالم خیلی بده .
نمیخوام باهاش رابطه داشته باشم دوباره اما طاقت این بی محلیاشم ندارم دلم میخواد اون پیام بده بخواد باهم باشیم تا اروم بگیرم.
اینم بگم ما ۶ ماه باهم بودیم البته فقط از طریق مجازی تلفنی صحبت میکردیم فقط ؛ و اینکه خیلی باهاش قهر کردم چون اون اصن به چیزی که من میخواستم ازش احترام نمیذاشت و بیشتر سر یه مسئله ای شاید بی ارزش دعوامون میشد.
ممنون میشم جوابمو بدین که ایا من این کارایی که گفتین اگه از الان انجام بدم ایا جواب میگیرم که اون خودش دلش تنگ بشه برگرده یا دیگه از من بدش میاد

سلام روزتون پرانرژی .من با آقا پسری 4 ماه دوست بودم و تو این 4 ماه رابطمون هم به عنوان همکلاسی بود و هم 2 دوست بودیم که از نظر ایشون دوست صمیمی اش بودم بعد 4 ماه ایشون بهم پیشنهاد رابطه جنسی دادن و گفتن عاشق منن و 6ماه هست بهم توجهه دارن و صمیمی ترین دوستشونم و تمرکزشون همیشه به منه ودوسم دارن .خیلی پسر خوبی هستن هم از لحاظ شخصیتی هم تحصیلی و من پیشنهادشونو رد کردم و گفتم نمی تونم فعلا اینکار رو کنم ایشون اصرار کردن و من گفتم فعلا نه و علت و پرسیدن من گفتم فعلا نه.این مسئله باعث شد که شب بهشون زنگ بزنم و بگم عشقشو بهم ثابت نکرده و چرا با دخترا حرف میزنهو دعوا شد و لحبازی و سر لجبازی باایشون رابطه ام فعلا قطع شد بعد دوهفته باهاشون حرف زدم و گفتم سلام و علیکمونو نگه داریم گفت چشم و گفت قهر نیست باهام .و حرصمو در میاره یا واکنش بهم نشون میده .هفته پیش یکی از دوستام شماره اشو میخواست و بهش پیام دادم و جواب پیامم و داد ولی نه سرد ونه گرم و توجهه داره بهم تو کلاس و بیشتر لجم و میاره یا میرم پیشش میشینم تو سلف میره تو خودش بعد پا میشه میره جای دیگه میشینه ولی موقع رفتن بهم خسته نباشید میگه میشه برش گردونم الان رابطه ام فرمتش چیه؟

سلام وقت بخیر
من 5ساله ک با یک نفر دوست هستم بطوری ک خانواده هردومون در جریان هستن. خییلیی همو دوس داریم و من اطمینان کامل بهش دارم. من میدونم ک سردیه این رابطه تقصیره منه چون من بچگی کردمو 1بار باعث بی اعتمادیش شدم ک از اونجایی ک خیلی رو من حساس بود خیلی عصبانی شد. همینو هی کرد بهونه ک نظرش راجع ب ازدواج بامن عوض شده ولی گاهی اوقات میگفت اگر دیگه اشتباهی نکنی من فراموش میکنم قبلا رو. الآنم همین شد واقعا دوسم داره ولی انگاری ی حس دودل بودن داره و فک میکنم دوستاش نمیزارن ک بیاد سمت من. اما از طرفی هم خانوادش خیلی دوسم دارن و همیشه پشت من بودن. الآنم بمن گفته با خانوادم صحبت کردم گفتم همه چیز تمومه بین ما ولی مادرش اومد پیش من گفت اصلا بما حرفی از جدایی نزده و همیشه میگه اگر مبینا نباشه من میمیرم فقط مدتیه ذهنش درگیره کاره اگر ی کار خوب گیرش بیاد گفته سریع میرم خاستگاریش. ولی الان بمن گفته ک نمیخواد. یعنی بمن ی چیزی میگه و ب خانوادش ی چیز دیگه😒. من واقعا نمیدونم چکار کنم. انگاری بلا تکلیفه

سلام من۲۳ساله هستم وسه ساله ک با ی اقای۳۰ساله دوستیم قصدمون ازدواج بود وخانواده ی من مخالفت شدیدی داشتن چن بار قرارخواستگاری از طرف خانواده من لغو شد و درنهایت مادرم با دادن پیام توهین امیز ب مادر ایشون باعث دعوا بین دوخانواده شد اون اقا گفته بودن ک هر اتفاقی افتاد صبر میکنن تا درست شه اما بعد دعوا پیام دادن ک بیخیال شم و دیگ نمیخان ب رابطه ادامه بدن گفتن هرچقدر هم صبرکنیم بی فایدس محاله درست شه واقعا دلتنگشم و میخام برگرده اما نمیدونم چیکارکنم

سلام من دوست پسرم 16روزه رفته بی هیچ دلیلی گفت میخام تنها باشم خیلی دوسش دارم و نمیدونم چیکار کنم حتی خود کشی کردم حالمم نپرسید نمیدونم چرا ی عده میگن دعا بهش دادن و ای چرت پرتا ولی من میخام برگرده چن باری منطقی حرف زدم و میگ نمیخام نمیتونم بنظرتون چیکار کنم برگرده