من و عشق راه دورم که بنده ۳سال ازش بزرگترم بعد از ۲سال و نیم به تصمیم اون رابطه رو تموم کردیم،چون معتقد بود همه شرایط علیه ماست و مادرش مخالف وصلت و نرسیدنمون ضررش کمتر رسیدمون به هم هست.واقعا هم همو دوست داشتیم و تنها مشکلمون همین مخالفت مادرشون بوده
بنظرتون واقعا حق با ایشون بوده و ما نمیتونستیم تلاشی بکنیم برای ادامه رابطمون و بودنمون؟!هراز گاهی فقط پیام میداد حالم رو جویا میشد این مدت که بهش گفتم این کار رو هم نکنه دیگه و ارتباط قطع کامل.کارم درست بوده ایا؟!

سلام من دختری ام ۱۸ ساله من حدودا دو ونیم سال با پسری در ارتباط بودم و دوسال از من بزرگتر بود عاشقش بودم و اونم میگفت که عاشقامه و تو این مدت دعوا زیاد میکردیم ولی باز باهم بودیم تا اینکه رفت دانشگاه و عوض شد یجورایی و حدودا ۴ ماه پیش بهم گفت که تموم کنیم من دوست دارم ولی ما نمی تونیم باهم باشیم نمیخوام آینده ی تو بخاطر من خراب شه و تموم کرد و تو این ۴ ماه من بهش پی ام میدادم بعضی وقتا و اونم جوابمو میداد التماسشم کردم که برگرده یه چند روزی برگشت بعد دوباره تموم کرد
من امسال هم کنکور دارم و واقعا سردرگمم نمیدونم باید چیکار کنم میشه کمکم کنین.؟

سلام، رادیو عشق عزیز، از اینکه کمکمون میکنین خیلی ممنونم، من به مدت ۳ ماه با یک پسری دوست بودم و خیلی هم روابط خوبی داشتیم، گاها دعوا و بحث داشتیم‌ در طول اون مدت، بعد از ۳ ماه که تابستون شد و دیگه هم دیگه رو نمیدیدیم گفت که میخواد تنها باشه و رفت و من کلی خواهش و التماس کردم به دفعات زیاد اما هر بار بد تر شد و من هم دیگه در یک جایی به این‌ نتیجه رسیدم که بیشتر تلاش نکنم، با اینکه برام خیلی سخت بود اما عقب کشیدم و تا اینکه دوباره دانشگاه هم دیگه رو دیدیم، و دوباره خودش پیشقدم شد، معذرت خواهی کرد و گفت جبران میکنه اما دوباره بعد از یک ماه رفت، و هر دفعه دلیلش این بوده که تو حس بیشتری از رفاقت به من داری اما من فقط تورو به چشم‌رفیق میبینم و صحبت کردن باهات تو این شرایط کار درستی نیست، من نمیخوام اصراری دیگه به برقراری رابطه عاطفی با ایشون بکنم، اما راستش هر دو بار این تلاش رو کردم، اما میخوام الان فقط مثل دوست و رفیقی که اون میخواشت باشیم، چون آدم‌خوبیه، نمیدونم بازم خودش برمیگرده؟ اصلا دیگه امیدی هست؟ چی کار میتونم بکنم؟ میشه کمکم کنین؟

سلام وقت بخیر
من مدت یک سال با پسرخالم رابطه داشتم، چندبار بهم پیشنهاد داده بود از وقتی که دبیرستان بودیم حتی من رد میکردم تا پارسال که قبول کردم خیلی دوسم داشت خییییلی عجیب عاشقم بود واقعا ثابت میکرد کلی نگرانم بود مراقبم بود ولی این مدت من یه شهر دیگه درس میخوندم تا اینکه درسم تموم شد و بعد از 6 ماه همدیگرو حضوری دیدیم خیلی رابطمون گرمتر و صمیمی تر شده بود عشقش خیلی بیشتر شده بود منم علاقه مند شدم بهش ولی چون قبلا تجربه ی رابطه نداشتم خیلی بچگی کردم خیلی دلشو میشکستم حرفای تلخ و بد میزدم با پسرای پولداری که چه کارهایی واسه عشقشون میکنن مقایسش میکردم میگفتم تموم کنیم برو از زندگیم اونم هی التماس میکرد میگفت تو رو خدا نرو من ولت نمیکنم کلی خاطره داریم با اینکه منم ته دلم به موندن بود و ناز میکردم،قهرام هی بیشتر میشد حرفام تلخ تر میشد تا اینکه یه بار یه هفته قهر کردم استوری شاخه گل گذاشتم الکی گفتم یه پسره داد دیگه آروم نمیشد داغون شد ولی بعدش زنگ زدم گفتم که الکی بوده و میخواستم حرص تو رو دربیارم توجهتو جلب کنم ولی تو دلش موند،نمیزاشتم بیاد محل کارم میگفتم نیا حرف درمیارن نیا به گوش مامانم میرسه اون فکر کرده بود من نمیخواستم کسی ببینتش شدیدا ناراحت میشد و اینم تو ذهنش موند، همه اینا باعث شد سرد شه خیلی میگفت دوستت دارم ولی سرد شده بود منم خیلی ناراحت شدم تحمل سردیشو نداشتم دوتا آهنگ راجع اینکه من میرم و دنبالم میگردی و اینا واسش فرستادم و دلیت اکانت کردم اونم دیگه هیچی نگفت بعد از دو روز زنگ زدم گفتم ناراحت شدم که سرد بودی نمیخواستم تموم کنم ولی گفت تو همه چیو خراب کردی از رفتارات خسته شدم واقعا دیگه نمیتونم کنار بیام و تموم کرد، بعدش هرچی پیام دادم جواب نمیداد فقط پاک میکرد پیاما رو گذاشتم 3 روز تنها باشه باز دو شب پیش یه پیام احساسی طولانی و راجع به اینکه من بی تجربگی کردم پشیمونم و اشتباهاتمو فهمیدم واسش فرستادم که بعدش زنگ زد گفت میدونم چقدر داری تلاش میکنی ولی همه چیز خراب شده و درست نمیشه و تو الان فقط احساساتی شدی که داری اینجوری حرف میزنی (ینی فکرکرده من احساساتی شدم الان اینا رو گفتم ولی بعدش دوباره برمیگرده حالتم) و بازم پیام دادم گفتم بخدا همه چیزو درست میکنم فقط یه فرصت بده قبول نکرد بلاکم کرد. من واقعا دوسش دارم چیکار کنم من؟

سلام. خسته نباشید. من یه آقایی رو 6 سال دوست داشتم ولی بهش نگفتم تا اینکه جریانی پیش اومد و من مجبور شدم حرف دلمو بزنم.اولش خیلی آروم با من برخورد کردن و مشکلی نداشتیم اوکی بودیم باهم تا اینکه گفت قصد داره بره خارج.منم تصمیم داشتم درسمو که خوندم برم اونجا پیشش و اینو مطرح کردم باهاش.ولی نمیدونم چیشد یهو واقعا که گفت منو نمیخواد در صورتی که قبلا چنین حرفی نزده بود و اوضاع خوب بود. منم عصبانی شدم و بلاکش کردم. قرار بود همو ببینیم ولی حالا که اینطور شده نمیدونم چکار کنم. دلتنگش هستم. به نظر شما پیام دادن بهش اشتباهه ؟ که بگم میخوام ببینمش

سلام من با پسری آشنا شدم که دو سال ازم بزرگتره ۱ سال و ۲ ماه با هم دیگه تو رابطه بودیم حرف میزدیم حتی اومد با مادرم صحبت کرد و خانوادم در جریان بود نزدیک عید ۹۸ بود که دوست دختر سابقش بهش پیام داد و اون هم رفت سمت اون دختر. حتی برای خواستگاری هم پیش رفت اما اون دختر پسش زد و دوباره سمت من اومد و خواهش کرد که دوباره باهم باشیم رابطمون از سر گرفته شد. دوست دختر سابقش به پیج من اومد و با اصرار دوست پسرم من اونو به پیج اینستام راه دادم ولی همیشه اصرار داشته که اگه سوالی از من پرسید در رابطه با رابطمون بگم که من بهش پیشنهاد دادم و هیچ چیز عاشقانه ای توی صفحه اینستام درمورد خودمون نذار. تولدش بود و من عکس دستامو گذاشتم و تولدش تبریک گفتم و گفتم که این مدت با همیم
بهم گفت اگه دوست دختر سابقم ببینه این پستو دیگه رنگ منو نمیبینی اونم دید، برای همیشه باهام خداحافظی کرد نمی دونم آیا دوباره برمیگرده یا نه… منو بلاک کرده

سلام خسته نباشید منو عشقم یک سالو خورده ای ک باهمیم همیشه خوب بوده رابطمون اما این مدت من ی کارایی کردم ک باعث شدم ازم دور شه همو خیلی دوست داریم رفتارش خیلی تغییر کرده ن فقط با من با همه با دوستاش خانوادش روحیش مثل قبل نیس همیشه میگه دوس ندارم ازدستت بدم اما اینجوری هم واسم سخته خیلی سعی کرده رفتارش مثل قبل شه اما هر دفعه ناامید میشیم منم هر دفعه بهش امید میدم میگم درست میشه نگران نباش انقد ک روحیش عوض شده هر دفعه انرژی منفی ب خودش میشه بدتر میشه دوستش دارم اونم دوستم داره شک ندارم خیلی ثابت کرده اما نمیدونم چیکار کنم روحیش باز برگرده

سلام
من مدت دو سال و نیم هست که با پسری در شهر دور به صورت تلفنی و مجازی در ارتباط بودم. البته یک ماه بعد اشنایی ایشان همراه خانواده برای خواستکاری اقدام کردند ولی خانواده من در حضور همه عنوان کردن شرط این ازدواج انتقالی کار پسر هست. چند باری تلاش کردیم و نهایتا تا نیمه راه امور انجام شد. اما سر بحث مهریه و شرایط قانونی به توافق نرسیدیم.
من همزمان هم مهریه (مطابق عرف خانواده پسر و عروس های قبلی) خواستم و هم خواهان شروط صمن عقد شامل حق تحصیل حق مسکن (چون در یک شهر نیستیم و اعتباری و اطمینانی نداشتم که بعد ازدواج به شهر خود برگردد)، حق پاسپورت و خرو ج کشور د حق حضانت بودم. یعنی کلیه شرایط ضمن عقد رو همزنان میخاستم.
خلاصه چند بار بحث و ناراحتی شد و هر بار اشتی از طرف ایشان انجام میشد.
یکسال رابطه ایشان درگیر کارهای دفاع بودتد و برای انتقالی مجدد اقدامی نکردند و کلا تایم سوزوندند. بهمن ماه سال پیش محددتنها به منزل اندن و با خانواده صحبت کردن.
خانواده من هم گفتن به سلامتی دفاع کردید و شش ماه تایم بدید و کارهای انتقال رو انجام بدبد
ایشان طی شش ماه پشتکاری نداشتند و نهایتا با بالا رفتن سن تازه به خودشون اومدن و گفتند اقدام میکنن ولی خانواده ها مجدد ارتباط برقرلر کنند و حتی اگر بشه بله برون قبل انتقالی انجام بشه چون شاید با انتقالی مخالفت بشه (ناراحتی من این هست که حتی اقدامی نکرد تا پاسخ منفی بگیرن).
کلا این مدت یا کاری نمیکردن یا یهو میخاستن ظرف یک جلسه مراسم بله برون نامزدی عقد در یک جلسه تموم بشه.
خلاصه خانواده من گفتن که ما سابق حرف خودمون رو زدیم و درست نیست محدد بحث انتقالی تو تماس با خانواده ایشان مطرح بشه چون حرف و درخوایت رو ادم یکبار بیان میکنن.
بعد این موضوع هم مادر ایشان کلا ناراحت شدند که بهد ۳ سال دیگه شرط و پیش شرط نداره و نباید مهریه و اننقالی و … سخت گرفته بشه برای همین دیگه کلا مخالف ازدواجن و برای این ازدواج قدم برنمیدارن.‌پسر هم تحت تاثیر رفتار مادر کلا تو یک روز صرف بحث تلفن که گفتم بهتره چند روز دست نکه داری و موافقت اداره رو بگیری بعد با خانواده ام با دست پر اقدام کنی هنه چیز رو خراب کرد و این ارتباط مجدد کات شد.
حالا چند سوال
من هیچوقت تو رایطه برای اشتی پیش قدم نشدم . البته هیچوقت به این جدیت اوضاع خراب نبود. نمیدونم این انتظار از من میره که برای اشتی پیشقدم بشم؟
دوم حس میکنم بین ما کشش هست و علاقه هم هست منتها همیشه بخاطر تغییر حدید ترسیدیم و نخاستیم از دایره امن بیرون بیایم. من به ایشان گفتم شهر شما میتونم چند سال زندگی کنم ولی تمایل دارم حق مسکن رو ب بدی تا خیالم راحت باشه نخای از من برای تمام عمر در شهری باشم که علاقه به زندکی ندارم.
متاسفانه ما دارای اهداف مشترک زیاد هستیم
از نظر اخلاقی به هم میایم
تست سخصیت دادیم هر دو یک تیپ داریم. نمیگم خیلی خوبه یک تیپ بودن ولی کاملا درکش میکنم
حس علاقه و کشش هست
ولی تو این مقطع نمیدونم پیشقدم شدن کار درستی هست و اینکه به عنوان دختر دوست ندارم صرف اینکه ایشون تایم هدر کردن هیچ شرطی نداشته باشم. مهریه در خانواده ایشون نرخ معمول و عرف هست ولی ایشون میگن دامادها و برادرها خواستن زیر بار برن، من زیر بار نمیرم.
و اخر چون دور بودیم نشد حتی تو جلسه حضوری یا مکالمه تصمیم بگیریم و به صورت تلگرامی کات شد.

سلام خسته نباشید من با پسری دوست بودم که به خاطر طرحش کلا از من دور بود و 2 3 ماهی چند روز هم رو میدیدیم.به خاطر اینکه من انتظاراتی رو چندین بار مطرح میکردم(تلفنی چون کلا رابطه ی ما بیشتر به حرف زدن تلفنی بود به خاطر دوری ) که ایشون به خاطر ویژگی های خودش اهلش نبود،دیگه مسئله ی دوری براش سخت شد و بهم گفت به خاطر اینکه دوری سخته و تو هم داری اذیت میشی و انتظاراتی که داری(از جمله وقت گذروندن با هم و اینا ) منطقیه که از هم جدا شیم.تو هم منطقی باش وگرنهواسه منم سخت میشه .اون داشت منطقی برخورد میکرد من هم احساسی که نهه من دوستت دارمو نمیتونمو اینا…که بعد گفت کاش بهت نمیگفتم،اصن فک کن راجبش باهات حرف نزدم …و بعد 2 3 روز دیگه جواب تماسهام رو نداد.من هم چون تازه همین الان متنتونو خوندم مدام زنگ زدم و چون جواب نمیداد ک مثلا منم بیخیال شم مدام تا 3 4 روز پیام دادم(پیام هایی که گفتین بده از جمله دوستت دارمو نمیتونمو خوابم نمیبره و بیا منطقی باز حرف بزنیمو اینا )
2 3 روز ول کردم پیام ندادم تا این که امروز باز پیام دادم که الان یه مدت گذشته فکر کردم و بیا منطقی حرف بزنیم…اگه نشد دیگه اوکی تموم(2هفته ای هس که گذشته )…و این دفعه جواب داد!و گفت اوکی.که من گفتم تایم حرف زدن رو یه موقعی میذاریم که هم من وقت داشته باشم هم تو که باز گفت اوکی.ولی الان که پیام شما رو خوندم دیدمم تماااام کارای اشتباها انجام دادمو نذاشتم 20 روز بگذره و دلش تنگ بشه و الان زوده و حرف زدن بدتر میکنه الان کارو و قضیه رو تموم میکنه….خواهشا بهم جواب بدین که الان من چ کنم با این وضعی که پیش اومده و این ک گفتم حرف بزنیم ولی هنوز وقتش نیست و درصورت حرف زدن چون هنوز تایم زیادی نگذشته احتمالا باز به تموم شدن ختم شه…الان این اشتباهمو چجوری جبران کنم؟؟؟؟

من چند روزه سر یه مسئله ای ک همش سرش دعوا و بحث داشتیم ینی داشتن دوستِ دختر توسط دوست پسرم کات کردیم.من فکر میکردم برمیگرده و عذر میخاد و خودمم واسه اینکه با دوستای دخترش کنار بیام و گیر ندم اماده کرده بودم.ولی بهم زنگ زد و گفت همه چیز تموم شدهثن میخام تنها باشم.نمیخام رابطه داشته باشم.و من اصلا نمیتون مب حالت عادی برگردم چون واقعا دوستش داشتم.بنظرتون چیکار کنم تا برش گردونم؟با کل ادمای روی زمینم فرق داره.و راحت میتونه احساساتشو در نظر نگیره.ولی دلم میخاد دلتنگ شه و یبارم ک شده اون بیاد دنبالم

سلام خسته نباشید من با دوس پسرم 2سال در رابطه بودم یه هفته ای میشه که رابطمون از طرف ایشون تموم شده ودلیل موجه ای به من ندادن بااین که من میدونم ایشون من رو دوست دارن وبخاطر آینده نامعلومی که دارن چه از نظر شغلی و سربازی ودرس ونمیخواستن که اینده من خراب شه واین رابطه بهم زدن وگفتن که برای هردومون بهتره به نظرتون باید فراموشش کنم یا برمیگرده واگه یه ماه بعد من به ایشون پیام بدم وایشون درخواست ملاقات منو رد کنن چه کنم واون پیامی ک گفتین یه خاطره خوب بگم در چ موضوعی باشه مثالی میزنید

با سلام به شما .من دختری بیست ساله هستم و در دانشگاه از پسری بیست یک ساله خوشم اومد .من نمیشناخت تو گروه پست گذاشت و منم به بهانه همون پست به پیوی رفتم و سر صحبت باهاش باز کردم یه هفته باهم حرف زدیم دیر پیامای من سین میکرد سرد بود محل نمیداد منم از رفتاراش خسته شدم باهاش دعوا کردم اونم گفت کارت فوری که نیست من جواب بدم تو نباید حساس بشی بعدش پشیمون شدم ازش معذرت خواهی کردم اونم گفت بین ما چیزی نبوده و دیگه پی ام نمیدم بعدش من بلاک کرد این ماجرا گذشت دوهفته بعدش ما تو دانشگاه هم دیدیم دوبار به هم خیره شدیم .گذشت من متوجه شدم عاشقش شدم من تو دانشگاه میدید منم هی نگاش میکردم کم کم متوجه شدم به من علاقه مند شده هر وقت من میدید واسه اینکه من متوجهش بشم از کنار من رد میشد یادمه یک بار تو کلاس هم ردیف با من نشست من به دوستاش معرفی کرده بود اونا به من اشاره میکردن نگاهش از من پنهون میکنه اما میاد کنار من نزدیک من غیر مستقیم به من کمک میکنه .من توی گروه دانشگاخ با پسری دعوام شد که از من خوشش میومد دوست پسرمم همون شب من از بلاکی در اورد .من میبینه مضطرب میشه هی با صورتش ریشاش ور میره زبان بدن من تقلید میکنه سعی میکنه نزدیک من باشه من خودم رفتم پیوی بعد ان بلاک شدنم بهش گفتم من میدونم تو چه احساسی به من داری حرف بزن اما گفت من منظورت متوجه نمیشم داری اشتباه میکنی تو انتخابت تجدید نظر کن من فکر میکنم ترسیده بود من ضایعش کنم. دوستم داره فقط مشکل اینه که نمیتونه بگه الانم دیگه دانشگاه تموم شده و ما هم نمیبینیم میخواستم بپرسم چیکار کنم که بهم بگه دوستم داره چجوری بهش علاقم بفهمونم ؟ یعنی باز برم پیوی باهاش سر صحبت باز کنم ؟کمکم کنید من خیلی حالم بده چجوری کاری کنم رو ترسها غرورش پابزاره

سلام. وقت بخیر. من سه سال قبل با اقایی اشناشدم اون منو میخواست ولی من دوست پسر داشتم. افسردگی گرفته بود که هی به من ز میزد قربون صدقه میرفت من جواب نمیدادم بلاک میکردم. دلم براش سوخت. یه مدت هر از گاهی بهش سر میزدم و باهم قرار میذاشتیم ولی از نظر من دوستانه بود تا حالش خوبشه. این اقا واقعا منو برای ازدواج میخواست اما من بهش میکفتم که من دوستانه دوستش دارم. یسال این روند بود. تا که یه مدت از هم بیخبر بودیم، دوباره سر و کله اش پیدا شد. من رابطم بهم خورده بود و دیدم این اقا یساله منو میخواد و ازدواجه کفتم بذار باهاش وارد رابطه بشم. اما تا دید من دوسش دارم گفت من عشق رو توی نرسیدن میبینم(به دخترعموشم علاقه داشته و دخترعموش قبولش نکرده و هنوز عاشقشه) کفت نمیتونم دوباره بهت اعتماد کنم ،تو منو خیلی اذیت کردی، من هی عاشقتر میشدم اون کمرنگتر. دیکه نه پیام میداد نه زنگ میزد زیاد ولی هر از گاهی میدیدیم همو. خیلی سعی کردم بشه اون ادم قبل اما میکفت اون ادمو تو کشتی. منم خیلی احساساتیم و دوست داشتم یه رابطه عاشقانه دو طرفه باشه و هی نمیشد منم هی ارتباطمو قطع میکردم. دوباره جوش میخوردیم. دوسش داشتم. بعد از یه مدت تو گوشیش دیدم چندتا دختر دیکه هستن که باهاشون ارتباط داره. خودش میکفت فقط چت میکنیم. من خیلی عصبی شدم و تموم کردم. دوماه ازش بیخبر بودم. وقتی دیدم نیست رفتم با دوست پسر قبلیم. بعد از دوماه سر و کله اش پیدا شد منم دوسش داشتم رفتم دیدمش اما بهش کفتم با کسی بودم. رابطمون دیکه عاشقانه نشد و روش باز شده بود به همه میکفت ما دوست معمولی هستیم و منم میخوام از ایران برم. رفت از ایران ،یک ماه. اما نشد برگشت. وقتی برگشت بعنوان دوست رفتم دیدارش. اما بهش کفتم هیچ حسی ازت نمیگیرم دیکه. باز دوهفته ازش بیخبر بودم که خودش ز زد و من خانوادشو میشناختم از قبل. همه فامیلاشو. با فامیلاش چندبار مسافرت رفتیم. اما حس میکردم من عاشقشم و اون اصلا دوستم نداره. از اخرین سفر که اومدیم دیدم باز تو گوشیش با دخترا حرف میزنه صبح بخیر و قربون صدقه هاش برای کس دیگس اما باز نیکفت من فقط چت میکنم وگرنه چرا توی اینهمه سفر یه زنگم نزدن این دخترا. وقتی اومدم خونه، تصمیم گرفتم بعد از سه سال رابطه که هی قطع و وصل میشد یبار درست حسابی باهاش حرف بزنم یا یه رابطه قشنگو دو طرفه شروع کنیم یا تمومش کنیم برای همیشه. بهش کفتم. کفت ما خیلی وقته رابطه ای نداریم. فثط دوست معمولی ایم. میخوام تنها باشم. نمیتونم با شک و دروغ زندگی کنم نمیخوام دوست دختر داسته باشم و …. حتی اجازه نداد یبار همو ببینیم صحبت کنیم. منم عاشقشم خیلی ، الان دو هفتس ندیدمش. دو سه روز ز و اس ام اس زدم و استوری گذاشتم اما جواب نداد. من همون دختری بودم که ارزوش بود با من باشه و زنش باشم و الان جوابمم نمیده. اینترنتشو خاموش کرده. منم دو سه روزه دیکه بهش پیام و ز نزدم. الان نمیدونم چیکار کنم. واقعا ذوسش دارم. اکه نیاد چی؟ همیشه من رفته بودم اینبار اون رفته. اکه یه روز بیاد باید چه کنم که رابطمون اساسی بشه و باز بخواد همسرش باشم و عاشقم بشه؟