سلام و خسته نباشید خدمت شما.من ۱سال ازدواج کردم بنا به دلایلی خونه مادرشوهرم باهم زندکی میکنیم
من تو این مدت متوجه شدم مادر همسرم با مردی چندین سال رابطه نامشروع داره و این منو به شدت افسرده کرده چون ایشون به شدت خودشو فردی خوب و پاک معرفی میکنه.میخواستم راهنماییم کنید چیکار کنم ؟؟چون به شدت دارم مریض میشم

سلام من مردی ۳۰ ساله هستم مدتی طولانی با زنی در رابطه بودم تا اینکه تقریبا یک ماه نیم قبل بهم گفت میخواد قطع رابطه کنه من براساس غریزه رفتارهایی ازم سر زد تا مانع بشم …با هم به صورت پیامکی کم و بیش در ارتباط بودیم ولی اون سرد بود تا اینکه چند روز قبل به عروسی یکی از بستگانم دعوتش کردم گفت تمایلی ندارد توی عروسی شرکت کنه بنابراین من تصمیم گرفتم دیگه هیچوقت بهش پیام ندم تا اینکه توی مراسم عروسی دیدمش از طرز نگاه و رفتارش حس کردم منو هنوز میخواد ولی تصمیم گرفته بودم دیگه هیچ ارتباطی باهاش نداشته باشم گوشیو خاموش کردم روز بعدش گوشیمو که روشن کردم پیام داده بود و زنگ زده بود بنابراین من جواب پیاماشو دادم اونم خیلی گرم جواب منو میداد تقریباً دو روز گرم بود ولی همیجور که باهام چت میکردیم جواب پیام آخر منو نداد الان یک روز میشه جواب منو نداده …حالا از شما مشاوره می‌خوام لطفاً بفرمایید کجای کار من اشتباه بوده و آیا ادامه دادن این رابطه صحیح است ؟؟

سلام برای مشاوره مزاحم میشم
من فاطمه هستم ۱۴ سالمه،دو ساله که بایک پسری که ۳ سال از خودم بزرگ تره وارد رابطه شدم،رابطه عاشقانه و عاطفی ن فقط مثل یک برادر یا یک رفیق،چون من همیشه حسرت یک برادر داشتم خونه هامون نزدیکه درحد یک کوچه فاصله داریم،من خودم همیشه مخالف این رابطه های بچگانه هستم و هیچوقت با هیچ پسری جز ایشون رابطه ای نداشتم
من خانوادم دوبار متوجه رابطه من با ایشون شدن توی این دوباره یک مدت محدود شده بودم و توی این دوسال همه ی اعتماد من از پیش خانوادم از بین رفت وحتی بخاطره این رفتارای خانوادم حتی یکبار هم نتونستم باهم بریم بیرون فقط درحدی ک توی محل ببینمش یا از تماس و چت باهم درارتباط باشیم این منو خیلی اذیت میکنه حتی وقتی ک میخوام بادوستام برم بیرون مادرم ب من میگه تو هیزی! و هواستو بده………با اینکه واقعا من دل پاک هستم ولی من بخاطر علاقه شدید بازهم با ایشون ارتباط دارم
من خودم فرد خیلی عصبی هستم اون هم خیلی عصبی هستش همیشه باهم مشکل و بحث داریم
همیشه واسه ایندمون باشوخی ی زبونایی میزد تا اینکه همین ی چند روز پیش بهم گفت ک فاطمه من اگه بیام خاستگاریت قبول میکنی؟چون میخوام با خانوادم صحبت کنم بیایم نشونت کنم گف که من خودم حرفه بلدم،اوضای مالی خودمم بدک نیست ولی سعی میکنم یکم بیشتر تلاش کنم،فقط میمونه یک سربازی ک برم بیام،خونه بخرم و…
حالا من اومدم ازتون کمک بگیرم،بنظرتون من با این اقا اینده ای دارم؟؟؟؟خیلیا بم گفتن بخاطر دعواهاتون باهاش بهم بزن ولی نتونستم چون علاقم دلیه،میخوام بدونم دقیق باید چیکار کنم؟؟؟؟رابطمو باهاش بهم بزنم؟؟؟؟و از حرفای خانوادم خسته شدم چون خیلی ازارم میدن،حتی بخاطر این رفتارا دست ب خودکشی هم زدم،اصلا یک فرد قرصی شدم،خسته شدم نمیدونم چیکار کنم،بعضی موقع ها میگم ک فقط مرگ میتونه ارومم کنه،شرایطه روحیم افتضاحه حتی اُفت درسی هم داشتم

سلام من ۴ ماهه عاشق یه پسری هستم و میخوام بهش برسم ولی چند هفته س که خیلی ترسیدم ترسم مانع میشه که ادامه بدم حتی بعضی وقتا به خاطر ترس عشقشو فراموش میکنم و برام بی اهمیت میشه ولی خودم میدونم که بدون اون میمیرم من باید چیکار کنم که ترسمو بذارم کنار تو رو خدا کمکم کنین برام خیلی خیلی مهمه

سلام.اگر دختری علاقه مند به پسری بشه و هرروز این علاقه بیشتر بشه و اگر بخواد طرف مقابل رو از حال خود با خبر کنه ایا کار اشتباهیه؟؟؟اینکه به پسره بگه که تو رو دوست دارم و عاشقت شدم؟؟ خیلی ممنونم میشم اگر راهنمایی کنید

سلام خسته نباشید، بنده حدود یکسالی میشود که مشکل خوددرگیری پیدا کرده ام، زمانی که تقریبا ۱۰ سال سن داشتم به دلیل دوستان ناباب همجنسگرایی کرده ام، بعد از چندسال که بزرگتر شدم یعنی زمانی که ۱۵ سالم شد فهمیدم این کار گناه است، درگیر عذاب وجدان شدیدی شده بودم برای همین توبه کردم،دقت کنید بنده همجسگرا نیستم و خودم این رو حس میکنم و اون کار ها رو به خاطر این که سن کمی داشتم و خیلی عقلم کفاف نمیداد انجام دادم، الان یک سالی میشه که با خودم درگیرم و با یه شخصیتی که درون خودم ساختم مدام کلنجار میرم و باهاش بحث میکنم که من اون کارایی که کردم دلیل بر همجسگرا بودنم نیست و از اون طرف درگیر تیک های خاصی شدم و الان که دوران قرنطینه کرونا هستش و باعث شده که خیلی تنها بشم و از خونه بیرون نرم(بنده تک فرزند هستم و با پدر و مادرم زندگی میکنم) برای همین به دلیل تنهایی این مشکلاتم خیلی بیشتر شده و داشتم به مرز دیوانگی کشیده میشدم از بس با خودم بحث میکردم
مثلا این شخصیت درونم میگه یه فکر همجسگرایی بکنم و من هم باهاش بحث میکنم که این چیزا ربطی به همجنسگرا بودن من نداره و…. خلاصه بعد مدت ها دیشب به کمک خدا موضوعی رو فهمیدم که دیگه این اتقاق برام نیفته، این که هر چیزی که هستم رو بپذیرم و انکارش نکنم و اگه اون چیزی که هستم خوب نیست فقط سعی در اصلاح کردنش داشته باشم نه اینکه بزور با خودم بحث کنم و بخوام فرض مثال از چیزی که هستم فرار کنم و خودمو اذیت کنم و…. خداروشکر دیگه با اون شخصیت درونم صحبت نمیکنم و درگیر کلنجار با اون نیستم، خلاصه این این مشکلم حل شد اما به دلیل اینکه مدت زیادی یا خودم چنین رفتار هایی میکردم باعث شد به اینجور حساسیت ها (یا تیک ها) عادت کنم و مدام انجامشون بدم و این یخورده منو اذیت میکنه، اینو میدونم که اگه کرونا نبود با بیرون رفتن و معاشرت اجتماعی خیلی حالم بهتر میشد ولی متاسفانه الان کرونا هستش و … خواهش میکنم از شما که منو همینجا در کامنت راهنمایی کوتاهی بکنید(به دلیل مشکلات مالی توان پرداخت ندارم) تا بتونم این مشکلم رو رفع بکنم و از این خوددرگیری ها و … رهایی پیدا کنم، خیلی ببخشید که طولانی شد، خدا خیرتون بده لطفا کمکم کنید

سلام من ۱۶ سالمه
من تا کلاس نهم شاگرد اول مدرسه بودم ولی وقتی وارد کلاس دهم شدم از درس خواندن دلزده شدم ودیگه درس نخوندم وترک تحصیل کردم امسال دوباره شروع کردم به درس خواندن ولی باز نمی دونم چم شده اصن درس نمی خونم😢😢 من داشتن یه شغل در آینده خیلی برام مهمه طوری که اگه موفق نشم از زندگی کردن دست بر می دارم تورو خدا کمکم کنید الان وقتی می خوام درس بخونم خیلی کسل میشم من نمی تونم برم پیش مشاوره تو رو خدا اینجا یه پیشنهادی بهم بدین ممنون

سلام خسته نباشید
من سال دهم تغییر رشته دادم و حالا میخوام برم یازدهم و الان رشتم علوم انسانی هست من اول سال که نبودم و اخر سال که مجازی بوده خیلی از درسا عقبم و برای کنکور خوندن مشکل ساز میشه من میخوام همین امسال تا عید سال بعد تموم درسای دهم رو برای کنکور بخونم و یه پیشخوانی کوچیک هم برای یازدهم همین امسال تابستون تا زمانی که مدرسه ها باز میشه داشته باشم و میخوام اگرم بشه برای المپیاد جغرافیا بخونم من از نظر اینکه چقدر زمان میبره تو روز مشکل ندارم و حاضرم شبا هم درس بخونم فقط نمیدونم چطور برنامه ریزی کنم و درست برا کنکور و المپیاد بخونم که یادم نره
ممنون میشم کمکم کنید

سلام
من 18 سالمه کلاس 12 هم هستم رشته تجربی در من همیشه نسبت به امتحاناتم بی تفاوت بودم اما زیاد جوری بود که اگه دقت میکردم تو 1 ساعت برای مثال 2 فصل ریاضی یا فیزیک رو میخوندم یه جورایی تو مقطع خودم بالا ترین نمره رو میگرفتم اما حالا امتحانات پایانی سال دوازدهم با استرس زیاد قبل شروع آزمون و آمادگی ویژه و برنامه ریزی ساعت ها وقتمو تلف میکردم به گونه ایکه 5 تا از امتحانات نهایی رو نخونده دادم هیچ حسی هم نسبت به کنکور ندارم ولی الان که بهمون گفتن کارنامه میدن تن و بدنم لرزیده کمکم کنید امسال که کنکورم رو مطمعن هستم نتیجه ای نمیگیرم ولی برای سال آینده میخواستم نکاتی که میدونین رو بهم بگین در ضمن از این پند و اندرز های کتابی بی فایده ندید من کل اینترنت درباره راه و روش درس‌خواندن زیر و رو کردم و همش چیزای ابتدایی و بی فایده هستن با تشکر

سلام من خانمی۲۳ساله هستم که در۱۴سالگی خانواده ام بدون اینکه نظرمن را بپرسند شوهرم دادند وم ن با کسی ازدواج کردم که ازاو بدم می امد و فراری بودم؛
دراین دوران مشکلات زیادی داشتیم که باعث شده نفرت من روزبروز بیشتر شود طوریکه واقعا تحمل شرایط برایم خیلی سخت شده
من هیچ وقت توانایی مخالفت با خانواده ام را نداشته ام چه موقع ازدواجم و چه الان که یه بچه ۴ساله دارم
من خودم تو زندگی دارم عذاب میکشم و فقط فکر بچمم و همیشه به این فکرمیکنم که کاش خیلی زودتر توانایی حرف زدن و مخالفت داشتم
شرایط برام خیلی سخته ولی هیچ وقت نمیتونم بخودم فکر کنم و باز بعدش حسرت میخورم که کاش زودتر ازاین زندگی که برام عذابه راحت میشدم لطفا کمکم کنید

سلام خسته نباشید میخواستم بگم من با پسری یک سال و نیم هست ک دوستم خانواده پسره راضین ولی پدر و مادر خودم راضی نیستن هرکاری هم میکنم راضی نمیشن شما بگین چکار کنم ک راضی شن

سلام خسته نباشید. خواهش میکنم به مشکل من رسیدگی کنید چون بدترین شرایط روحی رو دارم. من از سن ۱۵سالگی با ۱ پسر همسن خودم دوست شدم. رابطمونم از همون اول به دور از دروغ و پنهون کاری بود. امسال چهارمین سالی هست که باهمیم و اون رفته دانشگاه و من پشت کنکور موندم‌. شهر محل زندگیمون خیلی کوچیک بود و حتی اکیپ دخترونه هم که باهم میرفتن بیرون براشون حرف در میوردن. حالا که عشقم رفته تهران دانشگاه ، با دوستای خوبی توی خابگاه نیفتاده و همشون دنبال خیییلی معذرت میخام دختربازی هستن. عشق من هم کلا ادمی هست ک دوسداره بیرون بره و اجتماعی باشه و همش دورش شلوغ باشه و … این چهارسال هیچوقت چیز بدی ازش ندیدم چون اخلاقش جوریه ک بدترین پسرارو هم ب بهترین دختر ترجیح میده. از لحاظ خیانت خیالم راحته ازش. اما من ۱ مشکلی دارم. اینکه چون همش با دوستاشه گاهی دوستاش مثلا میرن تو پارک و اتفاقی میشینن کنار دخترا و باهاشون بازی میکنن و میگن و میخندن و … ایشون هم همراهشون هست اما بگو و بخند نمیکنه و سرش تو گوشیشه تا بیان. همش من میگم ادم اگه بخواد میتونه با اونا نره و تنها بره. اما میگه باور کن همه اینا شعاره و گاهب وقتا ادم نمیتونه نرع. دیشب گفت زهرا من دوسدارم باهاشون برم. هیچکاری نمیکنم قول میدم حتی سر حرف روهم‌با کسی باز نکنم. اگ گروهی نشستن منم میشینم و اگ کسی ازم سوال پرسید سرمو میندازم پایین جواب میدم‌ .به همه هم گفته من نامزد دارم(خانواده هامون در جریانن). میگه زهرا بخدا شهر بزرگ زندگی فرق داره. من فقط چون دوستام هستن باهاشون میرم. خودم ک دنبال این کارا نرفتم جداگانه. الان دوسدارم شما بهم بگید ک ایا حساسیت من بی دلیله یا باید بگم که دیگه نره. بهم گفت اگ تو بگی نرو نمیرم. اما میترسم نرفتنش بعدا چندسال اینده تو زندگیمون مشکل ایجاد کنه یجورایی به یه حسرت تبدیل بشه براش. دوسندارم بره از ته قلبم. اما از طرفی هم میگم بره چون اگ نره فکر میکنه از چیز خیلی خاصی محرومش کردم و چندسال دیگه سراغش میره. دوسدارم بره و ببینه ک‌چیز خاصی نیست. اما نمیتونم با خودم کنار بیام. وقتی میاد میگه رفتم میشینم ب اندازه کل دنیا اشک میریزم با اینکه میدونم حتی باهاشون بگو و بخند هم نکرده😔بهم‌ بگید اگ باید محدودش کنم چجوری اینکارو کنم ک بعدا عواقب نداشته باشه ،اگر هم رفتار من و حساسیتم زیاد از حده بگید چجوری کمش کنم .واقعا ممنونم ازتون

سلام وقت بخیر من نزدیک ۱۰ماهه ازدواج کردم همسرمم خیلی دوسدارم ولی خیلی روش حساسم ب اندازه ای که حتی اگه به خواهرش دست بده من خودخوری میکنم که اونو بیشتر از من دوسدارع یا اگه تو جمع یکم بهم توجه کم کنه دلم میگیره تا میام باهاشم حرف بزنم سریع تند میشم و قهر میکیم همین رفتارام که هی بهش میگم باعث دلخوریش ازم شده فک میکنم دیگه ازم بدش میاد نمیخام زندگیم خراب بشه لطفا بهم بگید چیکار کنم☹

سلام من ۱۶ سالمه و حدود ۱۰ ماه با دوست پسرم رابطه دارم راستی دوست پسرم ۱۹ سالشه تو زمان کنکور سال ۹۸ من بهش خیانت کردم و نتونست کنکورشو خوب بده و الانم که نتیجه هاا اومده فهمیده که هیچ جا قبول نشده دوست پسرم منو به زور بخشید و ما بهم دیگه بیش از اندازه وابسته شدیم ولی وقتی فهمید که هیچ جا قبول نشده داغون شد و قرار بود بیاد پیشم بهش گفتم که میای یا نه اونم گفت دیبام تورو خدا ولم کن کنکور هیچ جا قبول نشدم من میشناسمش خیلی بهم خورده بود بعدش گفت اگه دوستم داری پیم نده و گفت خداحافظ و بلاکم کرد من خیلی خیلی داغونم از همه جا بلاکم کرده نمیتونم بهش دسترسی پیدا کنم ولی مطمئنم که دوستم داره لطفا کمکم کنید من باید چیکار کنم؟

سلام خسته نباشید
خواهر من که 17 سالشه چند وقتیه وارد رابطه با یه پسری شده و بهشم خیلی علاقه منده خواهر بزرگترم خیلی باهاش حرف زده که این عشق الکیه و دست از این رابطه برداره اما گوش نکرده بعدشم مامانم موبایلشو ازش گرفته اما هنوزم با کمال پرویی به خواهرم میگه که من میخام باهاش حرف بزنم اینطوری نمیتونم تحمل کنم ماام هرچی میگیم پسره ادم درستی نیست حرف توی گوشش نمیره میگه من بهش اعتماد دارم بنظرتون دیگه باید چطوری باهاش برخورد کنیم

سلام من ۱۸ سالمه ب شدت سر کلاس درس احساس احمق بودن میکنم
تحمل خودمم واسم سخت شده
من همیشه نمراتم بالا بوده اخه چم شده؟؟
من احمقم؟؟

با سلام
پسری 28ساله مجرد هستم.من بخاطر داشتن معافیت پزشکی .از اینده شغلی م نگرانم.و اینکه نمیتونم ازدواج کنم و احساس اینکه مجردم و جای خالی همسر خیلی اذیتم میکنه. استرس های الکی میاد سراغم.نرمی دریچه قلب دارم.به خود ارضایی مبتلا هستم.هرجا میرم میبینم همه ی هم سن و سالی هام یا ازدواج کردن یا شغل دارن و من هیچی.زندگی برام بی ارزش شده احساس اینکه کارام بی هدف و پوچ هست خیلی نگرانم .خانواده م خیلی نمیتونن کمکم کنن میگن حتما باید کارداشته باشی تا بریم خاستگاری .هزاران مورد دیگه هست که بخاطرش افسردگی دارم. شبا خواب درست ندارم. همه ش کابوس میبینم تو خواب. دیگه احساس میکنم به بن بست رسیدم .تورو خدا کمکم کنید.در ضمن ترم اخر کارشناسی ارشد هستم.

سلام.من دختری۲۰ساله ام.راستیتش خیلی سردرگمم درباره اخلاقام وگرایشام.من کلااخلاقام دخترونه بودتااینکه به یکی ازدوستای راهنماییم علاقه پیداکردم.ولی هنوزدخترونه بودم.گذشت ووارددبیرستان شدم وعاشق دوست دبیرستانم شدم واونجابودکه اخلاقام پسرونه شد(ولی هنوزم یه جاهایی دخترونه بودنموداشتم!)بعدکه وارددانشگاه شدم هنوزبیشتررودختراگرایش داشتم واخلاقام پسرونه ترشدهی!!وبعدازگذشت چندماه ازدانشگاه،فهمیدم خیلی دیگه به پسرونه بودن علاقه ای ندارم وبیشترگرایشم به جنس مخالفه!!ولی اونطوزم نیستم که کارای دخترونه هم دوست داشته باشم.انگارخنثی اس اخلاقام!(یه میکسیه ازپسرونه ودخترونه)ولی الان مشکلم اینجاس بااینکه گرایش دارم به جنس مخالفم،ولی تصوراینکه بایه پسرازدواج کنم توباورم نمیگنجه!!واقعاانگارنمیتونم!!(ازدواج کنم واخلاقام دخترونه شه و…)واقعادیوونم میکنه!!اصلانمیدونم چیم!شایددوست داشته باشم دوست باشم باپسرا،ولی ازدواج اصلاااا….(بااینکه گرایش رودختراندارم دیگه،ولی راحت ترانگارمیتونم نقش شوهرباشم تازن!!!((حتیییی بااینکه دیگه کارام پسرونه هم نیس!!!))
نمیدونم واقعاچمه!!!
خیلی سردرگمم!

با سلام و احترام خدمت شما
من دختري ١٨ ساله ام كه حدود يكساله از پسري كه از آشناهامون هست(البته آشناي عموم اينا بود ولي الان ديگه با هم رفت و آمد ندارن)خوشم مياد،خيلي روي خودم كار كردم كه بتونم باش ارتباط برقرار كنم و فروردين ماه يكي از استوري هاي اينستاگرامشو ريپلاي كردمو با هم گپ زديمو حدود چند روز با هم صحبت كرديم و گفت اگه ميخواي همو ببينيم منم قبول كردمو يك روز عصر با هم درومديم بيرون و با ماشين دور زديم ،من آخرش كه ميخواستم برم بهش گفتم كه دوس ندارم رابطمون معمولي باشه دوست دارم رل من باشي،اونم گفت من فعلا موقعيت خوبي ندارم و معلوم نيست كِي موقيتم خوب ميشه و نميتونم فعلا با كسي تو رابطه باشم منم بهش گفتم كه عيب نداره من منتظرت ميمونم ولي اگه موقعيتت خوب شد نياي ببينم از كس ديگه اي خوشت اومده گف نه مگه ديونم و از تو خوشم مياد و… گذشت بعدش بهش گفتم ميتونم بدونم مشكلت چيه؟گفت مشكلم پيچيدستو … ، الان حدود چهار ماهه كه گذشته و فقط منم كه احوالشو ميپرسم و ازش خبر ميگيرم و اون خيلي كم پيش مياد سراغي ازم بگيره ، من واقعا دوسش دارمو هميشه به اون فكر ميكنم و هميشه دوس دارم از حالش خبر دار بشم ولي ميترسم كه فك كنه مثله سيريش بهش چسبيدمو ازم سرد بشه حتي بعد از گذشت چهار ماه بازم روم نميشه ازش در مورد موقعيتش بپرسم ،ما زياد با هم راحت نيستيم و فقط يكبار همديگر رو ديديم بنظرتون چيكار كنم؟

باسلام‌خانومی هستم ۱۹ ساله دو سال عقد بودم و دوساله ک ازدواج کردم ب اصرار خانواده ام در دوران نامزدی خیانت هایی زیادی از همسرم دیدم ب صورت تلفنی و مطمئن هستم ک رابطه جنسی هم بوده و خانواده ها رو درجریان گذاشتم فایده ای نداشت چون رابطه کامل داشتیم و سن کم مجبور ب ازدواج شدم چند بار توی دوران ازدواج باز خیانت از ایشون دیدم و سعی کردم با محبت با هر چی ک شما بگید حلش کنم ولی درست نشد مشکلم الان اینکه ایشون خیانت میکنه. دوبار منو زده و سمت چیزی پرت کرده.محل نمیده .هیچ جمله عاشقانه یا محبت آمیزی یا کار محبت آمیزی نمیکنه .باهام حرف نمیزنه درمورد آینده درمورد مشکلاتمون توقع داره من برم منت کشی و وقتی من میرم منت کشی محل نمیده .اصلا انگار براش هیچی مهم نیس من تا بحال خیلی جنگیدم ک زندگیم حفظ بشه ولی اون حتی یه قدمم برنداشته ک عذر خواهی کنه اینم بگم ده سال ازم بزرگتر چیکار کنم طلاق بگیرم؟

سلام و خسته نباشید
من با همکارم یه سال دوست بودم الان اومدن خاستگاری. خانوادش خوبن . اما اخلاق خودش خوب نیست. میگه نباید با هیچ مردی بجز من حرف بزنی . واسه روز دختر مدیر شرکتمون واسه همه دخترا کادو خرید به همه داد. اما رفتیم بیرون با حالت عصبی اومد سمت من و کادو رو از من گرفت انداخت تو سطل زباله گفت دوست نداره از هیچ مردی کادو بگیرم بجز خودش. روز تولدش دوست خودمو با دوست خودشو دعوت کردم بازم با من دعوا کرد و اون دو سه ساعتی که همه با هم بیرون بودیم با من حرف نزد. میگه نمیخوام با کسی در ارتباط باشیم فقط منو خودش باشیم . وقتی من با همکارام یا با کس دیگه ای حتی بچه های برادرم حرف میزنم میگه زیاد حرف نزن من فکر میکنم اونا رو بیشتر از من دوست داری. بمن میگه میترسم ازدواج کنیم بعد منو تنها بزاری یا منو دوست نداشته باشی. خواهش میکنم راهنماییم کنید. ممنونم

سلام و خسته نباشید
من با همکارم یه سال دوست بودم الان اومدن خاستگاری. خانوادش خوبن . اما اخلاق خودش خوب نیست. میگه نباید با هیچ مردی بجز من حرف بزنی . واسه روز دختر مدیر شرکتمون واسه همه دخترا کادو خرید به همه داد. اما رفتیم بیرون با حالت عصبی اومد سمت من و کادو رو از من گرفت انداخت تو سطل زباله گفت دوست نداره از هیچ مردی کادو بگیرم بجز خودش. روز تولدش دوست خودمو با دوست خودشو دعوت کردم بازم با من دعوا کرد و اون دو سه ساعتی که همه با هم بیرون بودیم با من حرف نزد. میگه نمیخوام با کسی در ارتباط باشیم فقط منو خودش باشیم . وقتی من با همکارام یا با کس دیگه ای حتی بچه های برادرم حرف میزنم میگه زیاد حرف نزن من فکر میکنم اونا رو بیشتر از من دوست داری. بمن میگه میترسم ازدواج کنیم بعد منو تنها بزاری یا منو دوست نداشته باشی. خواهش میکنم راهنماییم کنید. ممنونم

سلام.تو دانشگاه همکلاسیم ازم خواستگاری کرد و همون موقع جریانو به خونواده ها گفتیم ولی گفتن تا درسش تموم شه و بره خدمت و…ماهم الان سه ساله با همیم و الان خدمته.قبلا یه بار در مورد گذشتش پرسیدم بهم راستشو گفت ولی چون سه ماه کات کردم اومد گفت دروغ گفتم و منم برگشتم باهاش.ولی بعد دو سال الان متوجه شدم که همون دختره تو اینستا بش پیام داد که هنوز هستی یا نه.اینم گفت میخوام ولی نمیشه و من که قبلا هم بت گفتم نمیشه و…خلاصه دختره شمارشو فرستاد براش که بش زنگ بزنه.اینم بش گفت نامزد دارم کلا نمیخوام ارتباطی باشه.بعد کنجکاو شدم و به دختره پیام دادم و همه گذشته رو لو داد.جای پسره پیام دادم بش.و بعد که خودمو معرفی کردم بهش شمارمو خواست و کلی حرف زدیم.میگفت این منو میخواست و در ارتباط بودیم و فلان روز اومد منو دید و فلان روز پیام داد بیا حرف بزنیم و…اینا رو در مورد پسره گفت.از اون جایی که دختر عموشه …به پسره میگم چرا جوابشو میدادی میرفتی میدیدیش؟میگه اون به من پیام میداد و منم در حد دختر عمو بیشتر جوابشو نمیدادم و…از این حرفا .پسره واقعا منو دوس داره شک ندارم.ولی این اشتباه رو کرد که گذشتش رو کامل پاک نکرد و اومد تو زندگیم.کلی هم ابراز پشیمانی و گفت سه تامون رو در رو بیا حرف بزنیم و بخدا بت خیانت نکردم و همش یه اتفاق بود تو دوران دبیرستان که خودمم نمیدونم چی شد.من نمیخواستمش و ولی چون از سر ناپختگی اون گفت دوست دارم منم کشیده شدم تو رابطه الان عذاب وجدان داشتم و نمیتونستم بهش بگم نمیخوامت از این طرفم واقعا تو رو میخواستم و نمیتونستم گذشتمم بت بگم چون ولم میکردین. ولی دختره یه حرفایی بهم زد که زمانی که پسره با من بود هنوز رابطمو با اون قط نکرده بود.منظورم از رابطه تلفنی و گاهی هم میدیدش.دختره گفت آخرین بار که دستمو گرفت فلان تاریخ بود.دقیقا اون تاریخ با من بود.ولی پسره میگه دروغ میگه من اگه جوابشو دادم یا دیدمشما اولا خودش ول نمیکرد دوما در حد دختر عمو بود و چون عذاب وجدان داشتم در قبالش نمیتونستم با رفتار بد از خودم دورش کنم مجبور بودم با خوبی بش بگم بره پی زندگیش.حالا من چیکار کنم.من واقعا عاشقشم و چون میدونم نمیتونم با نبودنش کنار بیام و نه با خیانتش .مدام به خودکشی فکر میکنم.قسم میخوره دوست دارم و خیانتی نبود و رو در رو میشیم حرف میزنیم…ولی من اعتماد ندارم دیگه بهش.چبکار کنم؟از کجا مطمئن شم واقعا خیانت کرد یا نه و اگه حرفای دختره راست باشه چیکار کنم

سلام
من ٤ سالِ با پسرى در ارتباط هستم خيليم رابطمون خوبه و همو دوست داريم ولى الان چندين ماه كه ميره سر كار خانوادش همه پولشو به بهونه هاى مختلف خرج ميكنن ازش سو استفاده ميكنن.
من گفتم شايد متوجه سو استفاده اونا نميشه خودم بهش گفتم ولى ازم ناراحت شد گفت هرچيم باشه خانوادمن.
و الان ديدش نسبت به من بد شده ميگه تو حسادت ميكنى به اونا
و الان رابطمون به خاطر اونا خيلى سرد شده؛
ميشه يكم راهنماييم كنيد كه چه رفتارى داشته باشم راجب اين موضوع و مسائل خانوادگيش؟

سلام خسته نباشید
من دختری 19 ساله هستم که با پسری سی ساله اشنا شدم.
فقط در حد اشنایی هست و هنوز هیچ چیزی قطعی و مشخص نیست.
سوال من اینه که ایا لین اختلاف سنی یازده سال، چه مشکلاتی رو میتونه پیش بیاره؟
درصورتی که در اشنایی کامل تر دو طرف متوجه بشن از لحاظ طرز فکر و اولیت و خیلی چیزای دیگه اونقدرها باهم تفاوت ندارن و باهم جور دز میان.

سلام من یکسال عقد بودم و در آن دوران از همسرم درخواست برا یه نزدیکی کردم که همسرم گفت فعلا صبر کن تا روز ازدواج بعد عروسی هم گفت ترس دارم الان میگوید ازدواج کردیم و پزشک تشخیص داد پرده بکارت پاره شده الان یه راهنمایی میخام چکار کنم و قبلا یک ازدواج نا موفق داشته که ادعا میکند نزدیکی نداشتم و با کره بودم و نزدیک یک ماه هست رفته پیش خانواده و حاضر نیست برگردد لطفا اگه امکانش هست راهنمایی کنین

سلام نمی‌دونم چجوری شروع کنم من ساکن یک کشور خارجی هستم و با خانوادم که شامل پدر و برادر ۱۵سالم و مادرم هست زندگی میکنیم البته از سال ۱۳۹۰ تا کنون امسال مادرم در سن ۴۹ سالگی فوت شد اون هم درست ۶فروردین ۹۸
مادرم سالم بود هیچ مریضی نداشت فقط به خاطر یه سرما خوردگی و تجویز دارو اشتباه باعث مرگش شد
من با مادرم خیلی صمیمی بودم چون اینجا کسی رو نداشتم هم مادر بود برام و هم خواهر و هم رفیق حتی جوری بود که شبا پیشش می‌خوابیدم حتما باید بغلم میکرد یا دستمو میگیرفت با هم بیرون می‌رفتیم و قدم می‌زدیم لب دریا درد و دل میکردیم حتی زمانی که تموم کرد تو بغل خودم فوت شد همون روز رو تخت بیمارستان بغلم کرد و دستمو گرفت و گفت خیلی دوسم داره یهو دیدم چشاش رفت و دستش یخ شد و تموم کرد حتی موقعی که میخواستن دفنش کنن با اصرار پدرم و آب هوای بد ایران همینجا دفنش کردن و به اصرار خودم مادرمو شستم و غسل دادم و کفن کردم تا شاید برگرده اما خوب برنگشت حالا هر روز که میگذره بیشتر دارم نابود میشم همش احساس میکنم خیلی گناهه که رو خاکی راه میرم که مادرم زیرش خوابه دلم میخواد زندگیمو تموم کنم چون دیگه تحمل نداشتن مادرمو ندارم یادم رفت بگم خودم ۲۳سالمه اما خب یه جورایی برای پدرم که همش سر کاره و برادرم که مدرسه می‌ره و عصر ها هم می‌ره شرکت پدرم بهش کمک می‌کنه راحته اما من از فرار خاطراتمون با مادرم از خونه. بیرون نمیرم چون هر مادر و بچه ای رو که میبینم حسودی میکنم فوری میزنم زیر گریه همش حسم میگه برم پیش مامانم تا دیر نشده همش فکرم درگیره اونه و دلم براش تنگ شده

سلام ١٩ سالمه من دیپلم کامپیوتر دارم اما رشتمو دوست نداشتم و واسه کنکور نخوندم.خیلی دوست دارم برم دانشگاه اما نمیدونم اصلا به چی علاقه دارم از یه طرف میگم برم دوره پیش دانشگاهی انسانی یا تجربی رو بخونم کنکور بدم که میدونم راه سختی در پیش دارم اما میترسم اون هم بشه مثل کامپیوتر که خودم انتخاب کردم.من موسیقی،رقص،نقاشی و ورزش رو دوست دارم و دلم میخواد در کنار یه کار هنری و ورزش،دانشگاه هم برم و کار داشته باشم.
احساس افسردگی میکنم چون من برای آیندم هیچ کاری نتونستم بکنم و دوسال از عمرمو الکی گذروندم.

سلام.من با شخصی بودم سر یکسری مسائل که به خاطر درخواست های نامعقول ایشون بود با هم قطع ارتباط کردیم البته خودشون هم گفتن با کسی هستمدیگه پی ام نده و رفتن و بعد از یه هفته بلاک کردن و دوباره بعد از یه ماه برگشتن و شماره کسی رو از من میخواستن و من هم بهشون دادم و برای اینکه شماره رو بهشون بدم از بلاکی در آوردن و دوباره بلاک کردن و مجددا بعد از یه ماه دوباره از بلاک خارج کردن در حالی که اون موقع رفته بودند با کسی دیگه میدونم بهم علاقه ای نداشتن ولی میخوام نظرتون بدونم این رفتارشون چه معنی ای میده. ممنونم

سلام خسته نباشید
آیا یک دختر تا زمان ازدواج حق آرایش کردن ندارد؟

سلام.من 28سالمه.با یکی از هم دانشجوهام که تقریبا از ترم سه شماره منو واسه جزوه اینا گرفت در ارتباطیم.اوایل فقط در مورد درس و جزوه بود،بعدش کم کم شروع کرد به تعریف کردن از قیافه و خوشگلی من،حتی داستان زندگیش هم واسه من تعریف کرد ،راستش این اواخر یه کم حرف زدنش عوض شده و +18 حرف میزنه.هیچ حرفی در مورد ازدواج نزده ،ولی من فقط با این نیت پیش رفتم وگرنه اهل دوستی نبودم الان یه جورایی بهش وابسته شدم ولی دوس ندارم غرورم زیر پا بذارم.در ضمن من قبلا یه خواستگار داشتم که دوستش داشتم ولی فهمیدم پسر خوبی نبود کنار کشیدم و خیلی سختی کشیدم که مجبور شدم برم پیش مشاور .الان من از شما میخام راهنماییم کنید من چکار کنم بفهمم این آقا منو میخاد یا نه؟من چه جوری سر صحبت باز کنم تا حرف بزنم و کلا تکلیف خودم روشن کنم،چون نمیخام شکست قبلی رو تجربه کنم.با تشکر.

سلام .شش ماهه با پسری که یک سال ازم بزرگتره درارتباطم من مطلقه هستم و او مجرد اما برای بدست اوردن دلم سه ماه تلاش بی وقفه کرد اوایل بیکاربود و تمام وقت بامن بود منظور ازساعت هفت عصر تا یازده حالا وارد کاری شده که هرچی میگم چی هست میگه ندونی بهتره و دیدارامون کم شده هر وقتم پیشمه فکرش مشغول کاره ما از اول شرط کردیم پنهانکاری نکنیم اما هربار درجواب سوالم طفره میره اما این موضوع داره رو دیدارهامون رو احساسات من تاثیر بدی میزاره باهاش بارها سعی کردم حرف بزنم اما نمیدونم چطوری جدی بودنمو بهش نشون بدم چون اگه اینطور پیش بره توان موندن تو رابطه رو ندارم و همشم حس میکنم وقتی پیشمه دنبال یه روزنه هست واسه اینکه زودتر دیدارو به انتها برسونه نمیدونم چکارکنم

سلام. من با خانمی در رابطه هستم.الان حدود ۵ ماهه رابطه رو وارد بلاتکلیفی کرده. مثل قبل گرم و صمیمی نمیشه.رابطه هم قطع نمیکنه و تموم نمیکنه…..من بشدت بهش وابسته و علاقمندم…..نمیدونم چیکار کنم.میشه لطفا راهنماییم کنید

سلام خسته نباشید. من از یه پسر خوشم میاد و از آشناهای دورمون هستن. و خیلی هم دیر به دیر همدیگه رو میبینیم. شاید سال به سال همدیگه رو ببینیم.من چه جوری بهش بفهموندم که دوسش دارم؟مثلا اگه برم تو اینستا فالوش کنم بد میشه؟

سلام من با ی پسری دوسال دوست بودم دوستی که نه خانوادهامون در جریان بودن قرار بود باهم ازدواج کنیم اوت طرف منو خیلی دوس داشت بهم ثابت کرد اما نسبت ب من بعد ی مدت بدبین شد تو چشمش بد شدم عکس دوستش تو گوشی من دید گفت تو عاشقشی در صورتی که اصلا اینجور نبود یا میگفت تو میری فلان جا بخاطر فلان پسروکم کم سرد شد وبلاکم کرد و رفت و من الان واقعا داغون شدم نمیدونم چکار کنم برای برگردوندنش

سلام.من پسری 21 ساله دانشجوی رشته عمران هستم و دانشگاهی که درس میخونم از شهرمون 3 ساعت فاصله داره. من بدلیل عدم عادت به شرایط خوابگاه تقریبا از ترم 2 تا الان که ترم 5 هستم معمولا هر اخر هفته خودمو به خونه رسوندم. همین بی میلی به تحصیل در اون دانشگاه با وجود علاقه به رشتم باعث شده که دو ترم مشروط بشم و از لحاظ درسی در وضع بدی قرار دارم.از ترم دو تا الان هر ترم به فکر مهمانی یا انتقالی توی دانشگاه شهر خودمون بودم و بجز یک ترم متاسفانه دیگه نتونستم مهمانی بگیرم، حالا هم که مشروط شدم و با مهمانیم مخالفت شده برای ترم بعد متاسفانه در شرایط سختی قرار دارم و برای حدود فقط 10 واحد باید کل هفته رو در دانشگاه بمونم و با شرایطی که گفتم واقعا برام سخته، این نکته رو هم بگم که یک بخشش مربوط به وابستگی به خونه و خانوادست اما واقعا تمام ناراحتیم نیست و باقیش بخاطر عدم علاقه به زندگی خوابگاهیه. الان هم در دوراهی رفتن این ترم به دانشگاه با اکراه یا مرخصی برای این ترم و جور کردن مهمانی برای ترم های بعد موندم. ضمن اینکه اگر این ترم هم مشروط بشم احتمالا دانشجوی شبانه و یا حتی ممکنه اخراج بشم، حالا بنظر شما باید چکار کنم، دروس سختی که چندین بار ازشون افتادم رو دوباره بردارم یا منتظر بمونم تا شاید بتونم این شرایطو تغییر بدم،؟ در طول این یه سال واقعا از لحاظ روحی و حتی جسمی پیر شدم. پدر مادرم هردو فرهنگین و پدرم سرپرست خوابگاه شبانه روزی و من هم فرزندبزرگم. ممنون میشم اگر کمکم کنید

من یه مدته با یک نفر در مجازی آشنا شدم پسر خوب و خانواده داری هست هر چیزی که من میخواستم برای فرد ایده آلمو داره فقط شهرمون از هم دوره چندبارم تماس تصویری برقرار کردیم به ایشون خیلی علاقمند شدم همزمان پسر عمومم از من خواستگاری کرد چهره ی معمولی داره از لحاظ خانواده و همه چی اخلاق و پااکی اوکی هست ولی من اون شخص رو دوست دارم پدرم اصرار داره باپسر عموم ازدواج کنم من با اینکه علاقه ای به پسر عموم ندارم جواب مثبت دادم بهش اما دلم پیش اون شخص هست حتی هنوز باهاش در ارتباطم به خاطر همین چندبار خواست بیاد پیش پدرم من گفتم الان که جواب مثبت دادم آبروریزی میشه نمیدونم چیکار کنم لطفا بهم کمک کنین ممنون

سلام من ۲۰ سالمه ی پسری نزدیک ب ۶ ماه اومده توی زندگیم همسایمون بوده نزدیک ۴۰ سال خوانواده هامون همیدیگرو میشناختن …. تو این مدت من واقعا ب ایشون وابسته شدم و ب خاطر این علاقه چند بار بر خلاف میل باطنیم با ایشون رابطه داشتم و وابستگیمو شدید تر کرده چنو بارم ترکش کردم ولی باز برگشته و خواستار ادامه دادنه رابطمون شده بازم من ی فرصت دیگه بهش دادم ک شاید بکم واقعی دوسم داشته ولی باز متوجه شدم ک فقط ب خاطر نیاز جنسی سمت من میاد …راستش حالم از خودم بهم میخوره ک چرا فقط ب خاطر دوس داشتنش تن ب اینماجرا میدمم ….ناگفته نماند ک یک بارم متوجه خیانتش شدم و قبل از اینکه با هم دوس شیم میدونستم با ی زن متاهل رابطه داشته .. میشه لطفا راهنماییم کنید چی کار کنم

سلام دختری ۱۸ساله هستم که مادرم از پدرم میخواد جدا بشه و بره خارج..از طرفی من به پسری علاقه مندم با با ایشون در ارتباطتم که با دوست صمیمیم مشکل دارن دوستم هر چند روز به من میگفتن که باید جدا بشم کات کنم چون خودش دوسال با پسری دوست بود و جداشد من بین اون و پسری ک دوستش دارم گیر افتادم حالم واقعا بده از ی طرف نمیخوام دوستم ازم ناراحت بشه از ی طرف کسی ک دوسش دارم همش بهم میگ اگ رابطمونو دوس داری ازش جدا شو اون توی پی وی از اون یکی بد میگه هردو میان پی وی من و از هم بد میگن
دیگه خسته شدم از مادرم که میخواد من و برادرمو تنها بزاره از رابطه عاشقانم که الان پر از بحث و دعواس دیگه نمیدونم چیکار کنم واقعا نا امیدم لطفا بگین چیکار کنم..؟

سلام من ۱۸سالمه. سال ۹۷کنکور دادم و انتخاب رشته نکردم امسال هم دیر شروع کردم برا خوندن کنکور واسترس زیادی بهم داده اونم بخاطر وجود کسیه که عاشقشم خیلی فکر وذهن و وقتم درگیرشه اونم راضی نیست ک من اینقد بفکرش باشم اما ننیشه دست خودم نیس اینا مسائلی هستن که باعث شده من پرخاشگر و عصبی بشم به همه چیز الکی گیر میدم و دوست دارم جایی برم که تنها باشمو هیچ کس نباشه و سراغمو نگیره همش حس میکنم همه بفکر خودشونن من حتی تحمل اعضای خانوادمم برام سخته بااینکه اونا اصلا کاری بهم ندارن اما من ازهمه متنفرم فقط دوست دارم تنها باشم و بعضی وقتا کوه برمو هی داد بزنم، حس بدی به همه چیزوهمه کس دارم اروم نیستم و پیشرفتیم نمیکنم تو هیچ زمینه ای حتی خودکشی رو الان دوست دارم فقط جراتشو ندارم امکان رفتن پیش مشاور رو ندارم توروخدا راهنماییم کنین که چه مرگمه من

سلام من یه دختر ۱۶ ساله هستم تقریبا ۸ ماهه با به پسري دوستم اولش من خیلي سرد بودم ولي اون خیلي خوب بود با من ولي بعدا من خیلي بهش وابسته شدم و اعتماد کردم اونم خوب بود باهام ولي بعد از مدتي یه شب بهم گفت دیگه برام دروغ نگي ولي من حتا نمیفهمم چي بهش گفتم هرچي گفتم بگو چي دروغ گفتم گفت نمی‌دونم ولي دیگه نگي تا اینکه رابطمون کم کم سرد شد و تقریبا یک ماه خبري ازش نداشتم ولي اون همیشه استوري هامو چک میکرد ولي چیزي نمیکفت حالا چند روز میشه که من عکسامو میگذارم و ریپلي میکنه قسمي رفتار میکنه ک انگار خوشش نمیاید پسره از هر نگاه خیلي خوبه و منم خیلي دوسش دارم ولي نمیفهمم این کارش یعني چي از نظرتون جواب ریپلي هاشو بدم یا نه؟
لطفا نظرتونو برام بگید خیلي خوش میشم

سلام وخسته نباشید
من ۳۸سال سن دارم ومتاهل ودارای یک دختر۳ساله هستم.
همیشه نگران آینده هستم‌‌‌‌.ذهنم همیشه پرازافکارمنفیه.میترسم بمیرم وکسی نباشه ازدخترم حمایت کنه.میترسم به سرطان مبتلا بشم(پدرم به خاطرسرطان مرد)تقریبا روی هیچ چیزی دید مثبت ندارم.حتی برای عضویت دریک سایت اینترنتی دچاراضطراب میشم که نکنه بعدش اتفاقی بیافته.همیشه نگران خراب شدن ماشین،بیمارشدن،اخراج،بدشانسی و…هستم.اگه قرارباشه ۶ماهه دیگه باکسی ملاقات کنم یاکاری انجام بدم ازهمین الان ذهنم درگیرمیشه که نتیجه چی میشه.تمرکزم روی کارهام خیلی پایین اومده.ازنظرخانواده انسان موفقی هستم اماخودم اصلا شادوراضی نیستم.همیشه انگاریه غم واندوه توی دل وذهنم هست که نمیذاره اززندگی لذت ببرم.اعتمادبه نفسم کاملا ازبین رفته .درمهمانی ومحل کار احساس میکنم همه ازمن بهترهستن.بااینکه درمحیط کارازخیلیها بهترم ورییسم همیشه ازم تعریف میکنه اماچون خودم روباورندارم همیشه عقب میمونم.هفته ای ۳جلسه منظم باشگاه پینگ پونگ میرم که خیلی عالیه وخیلی ازش لذت میبرم.برای راضی نگه داشتن دیگران همیشه ازراحتی وخواسته های خودم میگذرم.حتی نمیدونم دچار  افسردگی،ترس یااضطراب شدیدهستم؟
دلم میخوادذهنم آروم باشه.شادزندگی کنم واززندگیم لذت ببرم.

سلام وقت بخیر.دختری 27 ساله شاغل و فارغ التحصیل ارشد از دانشگاهی معتبر هستم. حدود یک ساله عقد کردم و دوماه دیگه عروسیمه. طی نامزدی یکساله با همسرم به نظرم می رسید خوب شناختمش. خیلی م دوستش دارم. ولی متاسفانه به مرور و در جریان کارهای عروسی فهمیدم خیلی به خانواده شون وابسته هستن. هرتصمیمی باهم میگیریم طی چند دقیقه صحبتبا خانواده ش کاملا تغیرش میده و نظر خانواده رو در هر کاری مداخله میده و به خاسته و نظرات من بی توجهی میکنه.همین باعث تلخ شدن بهترین روزای زندگیم شده ومدام به بحث و ناراحتی میگذره. دیدن این میزان بی توجهی به من و خاسته هام نسبت به احساسش به من شکاک کرده و ازشروع زندگیم دو ماه اینده دچار وحشت شدم کمکم کنید ممنون

سلام من یه دختر18 ساله ام
چند سال پیش مامانم با معلم ورزش داداشم دوست بودن و بابام اینو فهمید زندگیمون از هم پاشید و من حتی دست به خودکشی هم زدم خیلی سخت بود برام گذشت و گذشت تااینکه دوساله بازم شک داشتم که بازم دارن بهم دیگه خیانت میکنن از این مطمئن بودم که پدرم با زنای دیگس ولی مامانمو نه اونو فرشته میدونستم
پارسال چن بار پیاماشو تو گوشی دیدم ولی باور نکردم گفتم رفیقاشن تا اینکه یه شب که خوابیدیم صدای یه مرد تو خونه میومد مطمئن شدم که کار مامانمه و مرد اورده توخونه به روش نیاوردم ساکت بودم
تااینکه امسال اینستای مامانمو هک کردم دیدم که اره با یه مرده رابطه داره و خونمون میاد شبا برای نبودن من نقشه میکشن پدرمم از این موضوع خبر داره وخیلی پیامای بدی بود من یه خواستگار دارم 20 سالشه من میخوام قبول کنم کسی دلیل اینو نمیدونه چون ازدواج تو برنامه من نبود همه تعجب کردن ولی من میخوام قبول کنم خواهش میکنم شما کمکم کنید من چیکار کنم

با سلام سوالی داشتم خواستم بپرسم از کجا باید بفهمیم کسی واقعا مارو دوست داره و واقعا می خواد با ما باشه ممنون

سلام. من دختر بیست ساله هستم ک حدود یک سالی هست باپسر هم دانشگاهیم ک سه چهارسال ازمن بزرگتره اشناشدم. خیلی رابطه خوبی باهم داشتیم تو این یه سال تااینک حدود یه ماه پیش متوجه تغییررفتار ایشون شدم ک مثل سابق نیست..دلیلش هم پرسیدم و گفت ک ب خاطربی حوصلگیه وگرفتاریمه و گفت ک این روزا اصلا حال و حوصله هیچکس رو ندارمو بی حوصله شدمو از این حرفا..اولش فکرکردم ک بهونه است و میخواد بپیچونه ولی بعدا متوجه شدم ک دوستاشم همینو میگن ک خیلی رفتارش بد شده و بی حوصله شده..خیلی سخت بود واسم ولی تحمل کردم و سعی کردم بهش انرژی بدم تا خوب بشه ولی فایده نداشت تااینک دعوای بینمون شدید شد چون واقعا تحمل این وضعیت ک نه زنگی بزنه ن پیامی بده حتی یه بارم‌نخواد ک همو ببینیم سخت بود ماجرا ادامه پیداکرد تا همین هفته جاری ک تصمیم گرفتم چیزی بهش نگم و باهاش بحث نکنم تاشاید روحیه اش برگرده..باهم حرف زدیم ولی در حد اینک اون نگران درس و حال منه و شرمندس بابت رفتاراش ولی همچنان حالش خوب نیست..من الان باید چیکارکنم چجوری دوباره برگردیم به همون رابطه قبلیمونو از این وضعیت خلاص بشیم؟؟اگ بخام باهاش حرف بزنم چجوری شروع کنم؟؟

سلام، حس میکنم با رسیدن به سن 36 سالگی عمر مفیدم دیگ تموم شده از یک طرف با کسی که 13 سال از من بزرگتره ازدواج کردم، همه فک میکنن این ازدواج به خاطر مثال مادی بوده و… در حالی که اصلا اینجوری نیست خلاصه بگم الان با داشتن یه بچه مدت پنج ساله فقط توو یک خونه با همسرم زندگی میکنم هیچ رابطه ای دیگ ای باهاش ندارم (رابطه جنسی) ، الان 8 سال از ازدواجم گذشته از طرفی مشکل نرفتن به سربازی دارم و نتونستم کار مناسبی پیدا کنم، و خونواده خودم هم از همون اول با این ازدواج مخالف بودن کمکی بهم نمیکنن یه بار سابقه خودکشی دارم… مدتی همش به مرگ فک میکنم شاید واقعا فقط مرگ بتونه مشکل من و حل کنه نمیدونم به چه امیدی به زندگی ادامه بدم اصاا نمیدونم چی بگم چطوری بگم

سلام .وقتتون بخیر.من ۱۵ سالمه ،حس میکنم دچار افسردگی وحشتناکی شدم که خودم دلایلش رو میدونم. به دلایلی هم نمیتونم به روانشناس مراجعه کنم،اگه میشه لطفا کمکم کنین!
حدود یه سالی هستش که دیگه هیچ دوستی ندارم وبا همه قطع رابطه کردم وحتی نمیتونم خونوادم رو تحمل کنم!
از رشته تحصیلیم هم متنفر شدم اصلا نمی تونم درس بخونم،به دیدن هیچ کدوم از اعضای فامیل نمیرم وفقط ترجیح میدم تو اتاقم بمونم وآهنگ گوش بدم…این اوضاع بدجوری داره نابودم میکنه…اگه میتونین بم کمک کنین…لطفا!

سلام..وقت بخیر ..پسری هستم 21 ساله اگه بخوام سرتونو درد نیارم من از بچگیم همه چیزو زود شروع کردم. ورزش کار و متاسفانه یا خوشبختانه همین دختر بازی رو من تو ابتدایی و راهنمایی دنبال دختر بازی بودم. تو اول دبیرستان شدتش بیشتر شد اما از 17 سالگی همینجوری کمرنگ شد و کمرنگ شد با چن نفری بودم ولی به هر حال خنثی بودم. عشق و احساس درونی دارما حتی بعد از مدت ها به طرفم فکر میکنم ولی دیگه دنبالش نیستم و حس میکنم این تنهایی داره بهم آسیب میزنه. الان 17 ماهم هست که سربازم و حدود 18 ماه از اخرین رابطم میگذره که قبل خدمت تمومش کردم و الان بعضی وقتا دخترا خودشون میان سمتم ولی من حسی ندارم دنبالش نیستم. بنظرتون چکارکنم..؟؟