ارتباط چشمی در رابطه بسیار مهم و تاثیرگذار است. چشم‌ها دریچه‌ای هستند که از طریق آن اغلب افراد می‌توانند متوجه احساسات دیگری شوند. زمانی که طرز نگاه کردن خوب باشد و احساسی که به طرف مقابل منتقل می‌کنید، احساس خوبی باشد، طرف مقابل بیشتر به شما جذب خواهد شد. در این مقاله ابتدا درباره قدرت ارتباط چشمی و تاثیرات آن توضیح می‌دهیم، سپس به این موضوع می‌پردازیم که چگونه با دختر یا پسر موردعلاقه‌تان ارتباط چشمی خوبی را برقرار کنید و در آخر به اضطراب ارتباط چشمی و راهکارهای حل این مشکل می‌پردازیم.

قدرت ارتباط چشمی و تاثیرات آن

یکی از نقش‌های چشم‌ها، انتقال احساسات است

درست است که کار اصلی چشم‌ها دیدن است اما یکی از نقش‌ها و وظایف آنها، انتقال احساسات ما است. حتی اگر به چشمان جانوران نگاه کنید، می‌بینید که بعضی‌ها چشمان خشن دارند و بعضی‌ها چشمان مهربان که احساسات خوبی را به ما منتقل می‌کنند. در  انسان‌ها هم به همین صورت است. ما می‌توانیم احساساتی مثل خشم، غم و اندوه، خوشحالی، خجالت و یا ترس و تعجب را از چشمان طرف مقابل دریافت و احساس کنیم. بنابراین یکی از وظایف چشم‌ها، انتقال احساسات است.

ارتباط چشمی، توجه به نشان می‌دهد

زمانی که با کسی صحبت می‌کنید اما او به شما نگاه نمی‌کند و به سمت پایین خیره شده است، چه احساسی خواهید داشت؟ حتما احساس بدی به شما دست خواهد داد چون اگر او به شما نگاه نکند، احتمالا احساسی می‌کنید که او به حرف‌هایتان توجهی ندارد، گوش نمی‌دهد یا حرف‌هایتان از نظر او خسته‌کننده و بی‌معنی است و حتی شاید از ادامه صحبت با او خودداری کنید. در مقابل زمانی که هنگام صحبت طرف مقابل به شما نگاه می‌کند و با حرکات سر هم حرف‌هایتان را تایید می‌کند، نشان می‌دهد که او به حرف‌هایتان توجه می‌کند و شما هم مشتاق ادامه صحبت با او خواهید بود. بنابراین ارتباط چشمی، توجه را نشان می‌دهد و ما را جذب می‌کند تا با کسی صحبت کنیم و ارتباط برقرار کنیم که به ما نگاه می‌کند. حتی اگر هیچ صحبتی بین‌تان رد و بدل نشود، ارتباط چشمی چند ثانیه‌ای، می‌تواند طرف مقابل را به سمت شما بکشاند. البته ممکن با دفعه اول این اتفاق رخ ندهد اما اگر چند بار این کار را انجام دهید، قطعا او برای کنجکاوی و آشنا شدن با شما اقدام خواهد کرد.

تسهیل شدن ارتباط

ارتباط چشمی باعث می‌شود که طرف مقابل مشتاق ارتباط برقرار کردن با شما شود، بنابراین ارتباط برقرار کردن و صحبت کردن برایتان تسهیل می‌شود. زمانی که شما بتوانید ارتباط خوبی را با طرف مقابل‌تان برقرار کنید، اعتماد به نفس بیشتری می‌گیرید و همین موضوع، ارتباطات‌تان را بهتر می‌کند.

چرا برقرار کردن ارتباط چشمی سخت است؟

پنهان کردن حقیقت

اگر بخواهید چیزی را از طرف مقابل‌تان مخفی کنید و پنهان‌کاری کنید، ارتباط چشمی بسیار سخت می‌شود چون پنهان کردن احساسات و شرم ناشی از پنهان‌کاری می‌تواند سخت باشد.

پنهان کردن احساسات

مواقعی وجود دارد که شما نمی‌خواهید طرف مقابل‌تان پی به احساسات حقیقی‌تان ببرد یا زمانی که از کسی خوش‌تان آمده است، شاید نخواهید که او به صورت مستقیم متوجه احساسات واقعی شما شود، بنابراین در این شرایط برقرار کردن ارتباط چشمی بسیار سخت می‌شود.

احساس ناامنی

برخی از افراد با صمیمی شدن با دیگران و برقراری ارتباط چشمی، گریزان‌اند چون با صمیمی شدن با دیگران، احساس ناامنی می‌کنند. این موضوع در افرادی دیده می‌شود که در هنگام صحبت کردن به چشمان شما نگاه نمی‌کنند و بیشتر اوقات نگاه‌شان به سمت زمین است.

چگونه ارتباط چشمی برقرار کنیم؟

جهت بدن‌تان را اصلاح کنید

افرادی که فقط سرشان را می‌چرخانند تا با شخصی که در کنارشان است ارتباط چشمی برقرار کنند، این حالت مناسب نیست چون فقط چرخاندن سر، به گونه‌ای به نظر می‌رسد که با گوشه چشم به طرف مقابل نگاه می‌کنید و این طرز نگاه کردن قطعا احساس خوبی را به طرف مقابل نخواهد داد. بنابراین برای برقرار کردن ارتباط چشمی با کسی که در کنارتان است، بدن‌تان را هم به همراه سرتان بپرخانید تا حالت و وضعیت قرارگیری بدن‌تان مناسب باشد و طرز نگاه‌تان هم خوب به نظر برسد.

مستقیم به چشم‌ها نگاه نکنید

خیره شدن مستقیم به چشم‌ها، احساس خوبی را منتقل نمی‌کند، بلکه سعی کنید به ناحیه‌ای از صورت او که نزدیک به چشمانش است نگاه کنید، مثل ناحیه بین دو ابرو.

خیره نشوید

اگر صحبت طولانی را با طرف مقابل دارید، تمام آن لحظات و دقایقی که در کنارش هستید را به او خیره نشوید، بلکه هر چند ثانیه یک بار مکث کنید و به جای دیگری نگاه کنید و بعد دوباره ارتباط چشمی را حفظ کنید.

لبخند بزنید

در هنگام ارتباط چشمی، کمی لبخند بر لب داشته باشید تا احساس خوبی را به طرف مقابل‌تان منتقل کنید.

تمرین کنید

برای اینکه مطمئن شوید در هنگام برقراری ارتباط چشمی، وضعیت سر و بدن‌تان خوب است و احساس خوبی را منتقل می‌کنید، حتما بارها و بارها روبه‌روی آیینه یا با یک فردی که با او صمیمی هستید، تمرین کنید تا از عملکرد خود مطمئن شوید و با اعتماد به نفس بیشتری این کار را انجام دهید.

اضطراب برقراری ارتباطی چشمی

در بخش قبلی مقاله به این موضوع اشاره کردیم که یکی از دلایلی که برخی از افراد از برقراری ارتباط چشمی گریزان هستند، احساس ناامنی و اضطراب است. در ادامه مقاله درباره اضطراب برقراری ارتباط چشمی توضیح خواهیم داد، به دلایل این نوع اضطراب، خواهیم پرداخت و راهکارهایی را به شما معرفی خواهیم کرد تا اگر جزء این دسته از افراد هستید، بتوانید این مهارت را در خود ایجاد کنید و ارتباطات‌تان را قوی‌تر کنید.

اضطراب برقراری ارتباط چشمی چیست؟

اضطراب برقراری ارتباط چشمی، نوعی احساس، ترس، ناراحتی، اضطراب و ناامنی است که برخی از افراد دارند و دوست ندارند با دیگران این نوع ارتباط را برقرار کنند. همچنین زمانی که کسی سعی کند با آنها ارتباط چشمی برقرار کند، این افراد به شدت احساس ناامنی می‌کنند و احساس می‌کنند که مورد قضاوت دیگران قرار گرفته‌اند و دیگران آنها را زیر ذره بین گرفته است و در حال بررسی کردن دقیق رفتار و یا حرف‌های آنها است.

دلایل اضطراب برقراری ارتباط چشمی

افرادی که بیماری‌ها و اختلالات روانی ندارند، به دلیل کمرو و خجالتی بودن و نداشتن اعتماد به نفس نمی‌توانند تماس چشمی با دیگران برقرار کنند. افرادی که اختلالات روانی و اختلالات اضطرابی دارند، به دلیل این بیماری‌ها و مشکلات، از برقراری تماس چشمی و ارتباط صمیمی با دیگران، گریزان هستند.

اضطراب اجتماعی و اضطراب برقراری ارتباط چشمی

افرادی که اختلالات اضطرابی مثل اضطراب اجتماعی دارند، در کل در جمع‌ها راحت نیستند و با دیگران نمی‌توانند ارتباط خوب و صمیمی برقرار کنند. به همین دلیل از تماس چشمی هم اجتناب می‌کنند.

اوتیسم و اضطراب برقراری ارتباط چشمی

یکی از بیماری‌ها و مشکلات روانی که باعث اضطراب برقراری ارتباط چشمی می‌شود، اوتیسم است. افرادی که اوتیسم دارند، دوست ندارند دیگران به آنها خیره شوند یا ارتباط چشمی صمیمی با آنها برقرار کنند چون احساس می‌کنند که مورد قضاوت دیگران قرار گرفته‌اند و از این موضوع به شدت تحت تاثیر قرار می‌گیرند.

راهکارهای رفع اضطراب برقراری ارتباط چشمی

دو راهکار برای رفع این نوع اضطراب وجود دارد. اولین راهکار این است که توسط روانشناس، بررسی‌های لازم انجام شود تا مشخص شود که اضطراب شخص، ناشی از کدام اضطراب‌ها یا کدام بیماری‌های روانی است. در صورتی که شخص اضطراب‌های دیگری یا بیماری داشته باشد، باید تحت درمان قرار بگیرد تا این نوع اضطراب او نیز رفع شود. راهکار دوم این است که در صورتی که اضطراب برقراری ارتباط چشمی او، ناشی از بیماری یا سایر اضطراب‌ها نباشد، پس احتمالا به دلیل خجالتی بودن یا کمبود اعتماد به نفس است. در این صورت، روانشناس به درمانجو کمک می‌کند که اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد و مهارت‌های ارتباطی و مهارت‌های گفتگوی خود را تقویت کند تا بتواند کم رویی را کنار گذاشته و ارتباط خوب و صمیمی را برقرار کند.

راهکارهای درمانی تخصصی رفع اضطراب برقراری ارتباط چشمی

رفتار درمانی شناختی (CBT)

در این روش درمانی، درمانگر به درمانجو کمک می‌کند که افکار و احساسات اشتباهی که باعث اضطراب در او می‌شوند را شناسایی کرده و با افکار و احساسات درست، جایگزین کند تا اضطراب او کاهش پیدا کند و رفع شود. درواقع این روش درمانی بر این اساس است که مشکلات روانی مثل استرس، اضطراب، افسردگی و… ناشی از الگوهای فکری و احساسی اشتباه در انسان هستند و اگر این الگوها اصلاح شوند، مشکل درمانجو حل می‌شود و رفتار او هم اصلاح می‌شود و تغییر می‌کند. اگر شما احساس می‌کنید که اعتماد به نفس کمی دارید و در برقراری ارتباط چشمی با دیگران مشکل دارید، می‌توانید از روانشناسان بالینی همیار عشق کمک بگیرید تا با انجام بررسی‌های لازم و پیدا شدن دلیل این اضطراب در شما، راهکارهای تخصصی برای رفع این نوع اضطراب به شما ارائه شود.

دارو درمانی

در صورتی که روانشناس تشخیص دهد که اضطراب شدید است، درمانجو را به روان پزشک ارجاع می‌دهد تا در کنار روان درمانی و مشاوره، داروهای آرامش‌بخش و ضداضطراب به درمانجو تجویز شود.