قهر و ترک خانه همیشه یکی از روش‌ها و رفتارهای هیجانی بوده است که توسط زوج‌ها به خصوص خانم‌ها انجام می‌گرفته است و نتیجه‌اش راه یابی بذر کینه و لجاجت در رابطه بوده است! اما کدام دسته از زن‌ها تن به چنین رفتاری می‌دهند؟ و نتیجه‌اش در زندگی آن‌ها چه خواهد بود؟ از آن مهم‌تر در برابر این رفتار چه واکنشی باید از خود نشان دهید؟ این مقاله تمام سوالات شما در این زمینه را پاسخ می‌دهد.

چه زنانی خانه را ترک می‌کنند؟

قبل از بررسی ویژگی‌های زنانی که خانه را ترک می‌کنند، ذکر این نکته ضروری است که منظور ما زنانی که خانه را برای همیشه ترک می‌کنند و می‌خواهند رابطه را تمام کنند نیست! منظور ما زنانی است که از قهر و ترک خانه برای رسیدن به اهدافشان استفاده می‌کنند یا نیت قطعی برای تمام کردن رابطه ندارند و این رفتارشان در واقع نوعی اعتراض به همسرشان است!

زنانی که شیوه حل تعارض را نیاموخته‌اند

همانطور که گفتیم قهر و ترک خانه توسط زن نوعی اعتراض به مشکلاتی است که زن و شوهر نتوانسته‌اند حلش کند و زن عاجز از حل این مشکلات خانه را ترک می‌کند. گاهی حل نشدن این مشکلات به علت ناتوانی زوج‌ها در مهارت حل مساله و تعارض است. برخی خانم‌ها نمی‌توانند نقاط ضعفشان را ببینند و بر طرف کنند، گاهی موضوع داشتن نقطه ضعف نیست اما زن و مرد با یکدیگر تفاهم ندارند! این عدم تفاوهم می‌تواند با توافق سرانجام خوبی داشته باشد اما زن و شوهر آگاهی و آموزش لازم را برای رسیدن به توافق ندارند. همین ترک خانه و قهر خود گواهی است برای نا اگاهی از شیوه‌های صحیح حل مساله و روی آوردن به رفتار هیجانی. رفتارهای هیجانی هرچه باشند شاید در لحظه یکی یا دو طرف رابطه را آرام کند اما قدرت حل اصل ماجرا را ندارند.

زنانی که هنوز نمی‌دانند خانواده اصلی‌شان همسرشان است

برخی از خانم‌ها حتی بعد از سالها زندگی مشترک تصور می‌کنند این خانواده پدری‌شان است که اولویت دارد و خانواده اصلی آن‌هاست! دلیل این موضوع گاهی به خود زن برمیگردد که وابستگی ناسالم نسبت به خانواده‌اش دارد و نتوانسته است خود و هویت مستقل خودش را دریابد، گاهی نیز این مرد است که نتوانسته امنیتی که لازم است به زن بدهد تا زن خودش را در کنارش به عنوان یک خانواده بپذیرد! در هر صورت برخی از زن‌ها مانند دوران کودکی با وجود هر مشکلی پشت پدر و مادرشان مخفی می‌شوند چون خانه پدری برای ان‌ها هنوز همان پناه گاه امن گذشته است. البته هیچ اشکالی ندارد افراد به خانه پدری‌شان دلبستگی داشته باشند اما به شرطی که این دلبستگی یک دلبستگی سالم و با رعایت حد و مرزها باشد نه برای فرار از همسر و مشکلات زندگی مشترک!

زنانی که خانواده‌شان این اجازه را به آن‌ها می‌دهد

برخی خانواده‌ها حتی بعد از ازدواج فرزندشان تصور می‌کنند باید تا آخر عمر مانند یک کودک مراقب او باشند، برخی دیگر از خانواده‌ها آنقدر کنترل گر هستند که حتی بعد از ازدواج استقلال کامل را به فرزندشان نمی‌دهند و قصد دارند زندگی مشترکش را نیز به کنترل خودشان درآورند و برخی دیگر نیز با شیوه‌های حل تعارض اشتباه یا افکار ناکارآمد فرزندشان را به اشتباه به ترک خانه راهنمایی می‌کنند. صحبت‌های شیوا یکی از مراجعین ما را بخوانید:” وقتی برادر شوهرم ازدواج کرد، یه ماه عسل خیلی آنچنانی رفتند، من به همسرم گفتم ما 4 ساله ازدواج کردیم جایی نرفتیم این چرا تا اومده چنین سفری رفته، شان من به عنوان عروس بزرگ پایین میاد، بحثمون شد، برای مادرم تعریف کردم گفت اگه همین الان وسایلت رو برنداری بیایی خونه ما هم خودت رو خورد کردی هم مارو بذار همین اول که جاریت اومده شوهرت بفهمه باید تورو بالا نگه داره، الان 3 هفته است اومدم خونه بابام، شوهرم یه زنگ هم نزده، آبروم بیشتر پیش جاریم رفته، نمی دونم چطوری بدون اینکه خار و خفیف تر بشم برگردم”. همانطور که می‌بینید برخی خانواده‌ها خودشان دخترشان را تشویق به ترک خانه می‌کنند!

زنانی که کنترل گر هستند

زنان کنترل گر دسته دیگری از زنان هستند که ممکن است برای به کرسی نشاندن حرفشان دست به ترک خانه بزنند، زنان کنترل‌گر تاب انتقاد و سرپیچی همسرشان را از توقعات خودشان ندارند و به هر ریسمانی چنگ می‌زنند تا همسرشان را متقاعد کنند کنترل زندگی را درست یا غلط به دست آن‌ها بسپارد! اگر همسرشان گوش به فرمان باشد اوضاع خوب است اما در غیر این صورت قهر و و درگیری و گاهی ترک منزل گزینه این زنان است. در این بین اگر مرد خانه، فردی باشد که عادت به باج دهی عاطفی داشته باشد، برای راضی کردن همسرش دست به هر کاری می‌زند و ترک خانه چهار ستون بدنش را به لرزه در می‌آورد زیرا اغلب این مردان ترس از دست دادن را هم دارند و درگیر تله‌های مختلفی مانند طرح‌واره رهاشدگی-طرد هم هستند، بنابراین هربار که هسمرشان خانه را ترک می‌کند بدون حل مشکلات و ریشه یابی مسائل او را باز می‌گردانند و زندگی تنها یک قهر و آشتی سطحی باقی می‌ماند!

زنانی که همسرشان گوش شنوا ندارد

برخی از خانم‌ها هرچه برای حل مشکلاتشان در زندگی مشترک تلاش می‌کنند نتیجه‌ای ندارد، همسرشان حاضر نیست نقاط ضعف خودش را ببیند و به اندازه سهم خودش برای حل مشکلات رابطه تلاش کند. معمولا این زن‌ها تصمیمشان برای جدایی جدی‌تر از بقیه است اما امکانش بای ان‌ها وجود ندارد و رفتن به منزل پدر تنها فرصتی برای استراحت و خلاصی از مشکلات زندگی است. صحبت‌های نسیم از مراجعین ما را بخوانید:” دیگه اینقدر از این کلینیک به اون کلینیک برای ترک بردمش خسته شدم، نمی‌دونم باید چه کار کنم، فقط دو سه روز خوبه باز اعتیاد و کتک کاری شروع می‌شه، ولی چه کار می‌تونم بکنم! نه پولی دارم که زندگیم رو جدایی بگذرونم نه خونواده ام می تونن حمایت کنن، اگه خودم بودم فرق داشت اوضاع ولی به خاطر بچه‌ام نمی‌تونم واقعا، الانم اومدم خونه بابام که چند روز نفس بکشم، می‌دونم دوباره باید برگردم تو همون خراب شده”.

زنانی که خودشان گوش شنوایی برای همسرشان ندارند

برخی دیگر از زنان خودشان گوش شنوایی برای شنیدن همسرشان ندارند! آن‌ها حاضر نیستند احساسات و هیجانات منفی همسرشان از شرایط را بشنوند و سهم خودشان از به وجود آمدن این مشکلات را شناسایی و برطرف کنند! این خانم‌ها به جای ایستادن در زندگی و بررسی مشکلات ریز و درشت آن خانه را ترک می‌کنند تا همچنان اعلام کنند حاضر نیستند بشنوند. عدم توانایی در مهارت‌های ارتباطی، مشکلات روحی حل نشده، ناتوانی در حل تعارض، کنترل گری، اختلالات شخصیتی و … همه و همه باعث می‌شود فرد نتواند راه حل منطقی برای رفع مشکلات بیابد و گاهی این فرد خودِ خانمی است که منزل را ترک می‌کند.

زنانی که علاقه‌ای به زندگی مشترکشان ندارند

واقعیت تلخی است اما برخی خانم‌ها نیز علاقه‌ای به همسر و زندگی مشترکشان ندارند و گاه و بی گاه بر سر مسائل کوچک و بزرگ منزل را ترک می‌کنند، اغلب این زنان امکان جدا شدن رسمی از همسرشان را ندارند اما بی علاقگی‌شان به همسر و زندگی مشترک باعث می‌شود انگیزه و تمایلی نیز برای حل مشکلاتشان در زندگی نداشته باشند. گاهی طلاق عاطفی نیز می‌تواند فرد را در این وضعیت قرار دهد، زن و شوهر بی‌تفاوت کنار هم زندگی می‌کنند و ترجیح می‌دهند هیچ گونه چالش و تنشی نداشته باشند و اگر مساله‌ای پیش بیاید هم ترجیح می‌دهند نزدیک هم نباشند تا شرایط بدتر نشود.

ترک منزل توسط زن چه اثراتی روی زندگی مشترک دارد؟

مسکن موقت

ترک منزل توسط زن به هر دلیلی که باشد، حتی اگر باعث شود همسرش به خواسته‌های منطقی یا غیرمنطقی تن دهد، یک مسکن موقت است و ریشه مسائل را حل نمی‌کند. حتما تا به حال خودتان اگر اهل قهر کردن باشید، یا مردی باشید که زنتان مدام خانه را ترک می‌کند متوجه این موضوع شده‌اید که ترک منزل و بازگشت همسرتان یک چرخه است که مدام بدون حل مشکلاتتان تکرار می‌شود و به قول روانشناسی زرد اتفاقا آشتی بعد از قهرتان هم می‌چسبد!

بی اهمیت شدن مسائل و مشکلات در طولانی مدت

متاسفانه در ترک کردن خانه و قهر و آشتی‌ها، مشکلات اصلی که موجب ترک خانه شده است نادیده گرفته می‌شود و مساله اصلی تبدیل به ترک کردن خانه و تلاش برای بازگشت زن به خانه می‌شود! به قول معروف قبح قضایا ریخته می‌شود و اگر مشکل شوهر خیانت، دروغ، بد اخلاقی، دست بزن و … باشد تمامشان به حاشیه رانده می‌شود و هربار اختلاف بر سر این مسائل بی نتیجه باقی می‌ماند و قوت خود پابرجاست!

شروعی برای دخالت دیگران در زندگی مشترک

وقتی شما منزل خودتان را ترک می‌کنید و به منزل پدری یا دوستان و آشنایتان می‌روید در واقع اجازه می‌دهید دیگرانی به غیر از خودتان و همسرتان در زندگی‌تان دخالت کنند! در حالی که ممکن است چیزی از جزئیات رابطه شما نداند یا حتی اگر در جریان جزئیات قرار گیرند با سوگیری و ذهن و تجربه خودشان شما را راهنمایی کنند که قطعا همیشه مفید نیست. شما مرزهای حریم خصوصی‌تان را روی دیگران باز می‌کنید که عواقبی برای زندگی‌تان خواهد داشت.

احتمال به وجود آمدن مشکلات قانونی

ترک منزل توسط زن، از نظر قانونی مشکلاتی برای او خواهد داشت و قابل پیگیری است که متاسفانه در بسیاری از این موارد مرد از این قانون استفاده می‌کند و عواقب جدی شامل حال زن خواهد شد. برای اطلاع از این موارد قانونی حتما با یک وکیل مشاوره کنید.

عادت کردن به دوری یکدیگر

فرقی ندارد یک هفته خانه را ترک کنید یا چند ماه، در هر صورت شما و همسرتان با این کار به دوری از یکدیگر عادت می‌کنید و یاد می‌گیرید چطور بدون هم زندگی کنید و نیازهای عاطفی‌تان را بدون هم سرکوب یا ارضاء کنید، دوری از یکدیگر و کمرنگ شدن اهمیت حضورتان چیزی است که در نهایت نصیب هر دوی شما می‌شود.

در مقابل زنی که خانه را ترک می‌کند چه باید کرد؟

در ادامه چند نکته مهم که باید در مقابل رفتار ترک خانه از خود نشان دهید را مرور می‌کنیم:

• ابتدا قبل از هر اقدامی سهم خودتان را از مشکلات کشف و برای از بین بردن آن‌ها اقدام کنید
• به کمک یک مشاور بررسی کنید که آیا درگیر وابستگی ناسالم، باج دهی عاطفی یا طرح واره طرد و رهایی هستید؟ اگر چنین چیزی وجود دارد باید در شما رفع شود
• اگر خواسته‌های همسرتان غیر منطقی است بعد از بازگشت و آشتی کردنش باید بر سر این موضوعات صحبت کنید و همسرتان بپذیرید علت خواسته‌های غیر منطقی اش را پیدا و بر طرف کند
• اگر خواسته های همسرتان منطقی است سعی کنید تا حد توان آن را بپذیرید اما این دلیل نمی‌شود که رفتار هیجانی ترک خانه پذیرفته شود و همسرتان باید بپذیرد این رفتار هیجانی به رابطه شما آسیب می‌زند هرچند حق با او باشد
• اگر لازم است بین شما و همسرتان فاصله باشد (به تشخیص کارشناسانه) این فرصت را به یکدیگر بدهید

اگر خودتان خانمی هستید که خانه را ترک کرده‌اید چه باید بکنید؟

شاید شما خواننده عزیز خودتان خانمی هستید که منزل را ترک کرده‌اید، پس به چند نکته مهم در این خصوص توجه کنید:

• هدفتان چیست: هدفتان از این قهر چیست؟ آیا می‌خواهید همسرتان تنبیه شود؟ آیا قصد دارید ناراحتی‌تان را بیان کنید؟ آیا واقعا تصور می‌کنید راه دیگری برای بیان احساساتتان وجود نداشته؟ ترک کردن منزلتان کدام یک از این مشکلات را حل می‌کند؟ اگر همسرتان با ترک منزل حاضر است تغییر کند، اگر بار دیگر مشکلی برایتان پیش بیاید باز هم می‌خواهید برای حلش قهر کنید؟ بهتر نیست به جای استفاده از این روش راه حل صحیح حل تعارض را یاد بگیرید؟
• به آبروی هم متعهد باشید: شما و همسرتان متعهد هستید که مراقب یکدیگر و آبروی هم باشید، همیانطور که توضیح دادیم با ترک منزل اجازه می‌دهید دیگران به حریم خصوصی شما وارد شوند که این خلاف تعهداتان است، سعی کنید تا جای ممکن مسائل خصوصی‌تان را به صورت خصوصی حل کنید. یادتان باشد به احتمال زیاد شما و همسرتان زندگی‌تان ادامه دارد پس باید احترام او را نزد خانواده‌تان حفظ کنید. همچنین احترام خودتان، نزد خانواده ایشان!
• چشمتان را روی همه چیز نبندید: به احتمال زیاد مانند هر اغلب روابط، شما هم روزهای خوب و بد داشتید و همسرتان بدِ مطلق نیست، حتی به احتمال زیاد به او علاقه دارید و می‌خواهید مشکلاتتان حل شود، پس چشمتان را روی همه چیز نبندید، سعی کنید مساله را از نگاه او نیز ببینید و سعی کنید یادتان بیاید خوبی‌های رابطه‌تان ارزش فرصت دادن را دارد.
• پل‌های پشت سر را خراب نکنید: اغلبِ ترک کردن‌های منزل به بازگشت ختم می‌شود اما گاهی خانم چنان پل‌های پشت سرش را خراب می‌کند که خودش دیگر نمی‌تواند به راحتی به رابطه بازگردد! این موقعیت را برای خودتان به وجود نیاورید!
• سهم خودتان از مشکل را ببینید: آیا تمام مشکلی که به خاطرش منزل را ترک کردید متوجه همسرتان است و شما هیچ گونه سهمی در آن ندارید؟ بهتر است قبل از ترک منزل این سهم را شناسایی و برطرف کنید، شاید به این نتیجه برسید که نیازی به ترک خانه ندارید!