افرادی که ما را از رابطه خسته و فراری می‌کنند

افرادی که دائم خلق و خوشون تغییر میکنه

قطعا همه ما بعضی وقت‌ها بی‌حوصله و گاهی خیلی حال‌مون خوبه، این طبیعیه. اما بعضی‌ها هستن که دائم از خلقی به خلقی دیگه میرن، تکلیف‌مون باهاشون روشن نیست، نمیدونیم چه زمانی خوب و چه زمانی بد هستن. قابل پیشبینی نیستن، وقتی همه خوبن، اونها ناراحتن و وقتی همه ناراحتن، بی‌خیالن. به نظر میرسه خلق و خوشون منطقی با محیط سازگار نمیشه. این افراد باعث میشن ما ندونیم باهاشون چه رفتاری بکنیم!

افرادی که نیاز به توجه 24 ساعته دارن

همه ما به توجه نیاز داریم، به خاطر همین نیاز به توجهه که با دیگران وارد رابطه میشیم. اما برخی افراد به طور بیمارگونه‌ای تشنه این توجه هستن و اجازه نمیده حتی یک ساعت متعلق به خودمون و سایر دوستان و خانواده باشیم. یک چسبندگی آزاردهنده به وجود میارن که اکثر اوقات هم به بحث و درگیری میرسه که چرا جواب منو دیر دادی، چرا اون جا نبودی، چرا چرا چرا… این افراد اجازه نمیدن ما از لحظه‌های دو نفره‌مون لذت کافی رو ببریم چون همیشه ناراضی هستن.

افرادی که همدردی و همدلی رو بلد نیستن

بعضی افراد وقتی دیگران از موضوعی ناراحت هستن این جملات رو به کار میبرن: “بسه دیگه حالا مگه چی شده؟” “دیگه زیادی بزرگش می‌کنی” “بیخیال بابا مهم نیست اونقدرها هم” “تو دیگه خیلی حساس هستی” “شورش رو درآوردی تو هم” و… یا وقتی دیگران خوشحال هستن میگن: “خوب حالا مگه چی شده؟” “چقدر ندید بدید هستی” “چقدر الکی خوش هستی” و… این افراد درک درستی از احساسات طرف مقابل ندارن؛ وقتی شادن انتظار دارن همه شاد باشن و وقتی ناراحت هستن، انتظار دارن همه ناراحت باشن. در یک کلام احساسات شخصی دیگران رو به رسمیت نمیشناسن. این افراد باعث میشن نیاز ما به صمیمیت در رابطه ارضا نشه.

افرادی که به زمین و زمان بی‌اعتماد هستن

بعضی افراد دائم توهم توطئه دارن. تصور می‌کنن دیگران بهشون حسودی می‌کنن یا بدشون رو میخوان. حتی اگه خوبی ببینن سخت باورش می‌کنن. ما در کنار این افراد مجبوریم دائم از دیگران و نیت‌هاشون دفاع کنیم و بدتر از اون، خودمون هم اغلب متهم هستیم. دائم باید خودمان رو به او ثابت کنیم و در آخر هم میگن حتما قصدی داشتی از این همه خوبی و من دستت رو خوندم!

افرادی که تفکر سیاه و سفید دارن

برخی از افراد همه چیز رو صفر و صد می‌بینن. یا همه چیز خوبه یا افتضاح. از بعضی‌ها بت و از بعضی‌ها دراکولا می‌سازن. اگه باهاشون تفریح بریم یا همه چیز بسیار بد یا بسیار خوبه. متاسفانه از اون جایی که هیچ وقت همه چیز کامل نیست این افراد بیشتر در جنبه منفی ماجرا یعنی همه چیز بد سر می‌کنن و کم پیش میاد همه چیز به چشم‌شون خوب باشه. بنابراین در رابطه با این افراد اغلب ناچاریم قید خیلی از افراد، تفریح‌ها و مسائل رو بزنیم و خودمون رو محدود کنیم به علایق او.

افرادی که دیگران رو نادیده می‌گیرن

 افرادی هستند که گویا کره زمین و آسمان براشون آفریده شده. تمام مخلوقات لازمه اونها رو درک کنن و در خدمت‌شون باشن چون خودشون رو مستحق چنین توجهی می‌بینن. در رابطه با این افراد ما همیشه نفر دوم هستیم چون باید قبل از دیدن ما تمام کارهاشون رو در کمال صبر و آرامش انجام بدن تا اگه فرصت شد به ما برسن و وقتی بهشون اعتراض می‌کنیم، ما رو غرغرو و اعصاب خورد کن خطاب می‌کنن!

افرادی که به پوچی رسیدن

شکی نیست که زندگی روی ناخوشایندی رو به ما نشون داده و دنیا مشکلات زیادی رو پیش روی ما گذاشته. اما برای انسان در هر دوره‌ای چنین مشکلاتی با عوامل متفاوت وجود داشته. در این بین عده‌ای دست از خودشون شستن چون معتقدند دنیا دیگه جای زندگی نیست، هدفی ندارن، چیزی خوشحال‌شون نمیکنه، تلاش نمی‌کنن و فقط شب و روز رو میگذرونن. این افراد به معنای واقعی کلمه، مانند یک باتلاق شما رو می‌بلعن و حق زندگی رو از شما می‌گیرن.

افرادی که نمیدونن چی میخوان

برخی از افراد خودشون هم نمیدونن از دنیا چی میخوان، رابطه خوب؟ ازدواج؟ کار؟ تحصیل؟ باری به هر جهت هستن، در هر کاری سطحی و نصفه نیمه پیش میرن، رابطه نصفه نیمه دارن، درس‌شون رو درست نمیخونن، سر کار درست حاضر نمیشن و… این افراد مانند یک کلاف سردرگم هستن که باعث میشن ما هم به دنبال‌شون سردرگم و بلاتکلیف بمونیم.

همیار عشق را در اینستاگرام دنبال کنید.