سه شرط اصلی در حفظ حریم خصوصی وقتی در یک رابطه عاطفی هستیم

شما در یک رابطه دو نفره هستین

هر فردی در هر رابطه‌ای قطعا نیاز به حریم شخصی و خصوصی داره. این موضوع در رابطه عاطفی پیچیدگی‌های خاص خودش رو داره. در رابطه عاطفی هم میتونیم حریم شخصی داشته باشیم اما با سه شرط مهم که در ادامه خواهید دید.

حریم خصوصی نباید تعهد رابطه رو زیر سوال ببره

گاهی درخواست حریم خصوصی از سوی یک نفر با تعهداتی که شرط اصلی و اساسی رابطه هست مغایره. مثلا فرد به مدتی طولانی خواهان تنهایی میشه مثلا برای یک دوره چند ماهه. یا خواهان اینه که چند اکانت مخفیانه داشته باشه بدون اینکه شریک عاطفی‌اش برای اونها کنجکاوی کنه و یا توقع داره اگه با جنس مخالفی صحبت کرد شریک عاطفی‌اش کاملا از محتوای اون بی‌خبر باشه. همه این موارد نقض آشکار تعهد در رابطه هست.

داشتن حریم شخصی باید با توافق صورت بگیره

نمیتونیم در یک رابطه عمیق دو نفره، فضای شخصی رو به تنهایی و بدون در نظر گرفتن عقیده و نظر طرف مقابل مشخص کنیم. ما باید راجع به حد و مرزهامون صحبت کنیم و بر سر اون به توافق برسیم. این توافق نباید یک جانبه و با تحمیل ما همراه باشه. وقتی ما خواهان آزادی خود هستیم باید ببینیم که این آزادی به چه بهایی‌ هست؟ گاهی آزادی‌های ما به آزارهای دیگران ختم میشن. گاهی آزادی و حریم شخصی ما اینقدر زیاد میشه که شریک عاطفی‌مون حس تنهایی می‌گیره.

حریم خصوصی باید همراه با اعتماد باشه

هر چیزی باید ثمره‌ای داشته باشه. ثمره حفظ حریم شخصی در رابطه مشترک باید به جای بی‌اعتمادی، اعتماد به بار بیاره. طوری که حریم خصوصی و آزادی شخصی هر کسی منجر به ناامنی و بی‌اعتمادی و حتی تنش در فرد دیگه نشه. اگه طرف مقابل به ما اعتماد نداره و دائم ما رو چک می‌کنه باید ریشه بی‌اعتمادی در او جستجو و برطرف بشه، نه اینکه راه‌های چک کردنش رو ببندیم.

همیار عشق را در اینستاگرام دنبال کنید.