سلام، من به یه پسری علاقه دارم که قبلا همه ی نشانه هایی که توی سایت نوشته شده بود رو داشت، ولی الان دیگه اون نشانه ها خیلی کمرنگ شده
اون پسری نیست که اهل رل زدن و این چیزا باشه، یعنی حدس نمیزنم با دختری توی رابطه باشه
خودمم از روابط شیطانی بدم میاد، ولی واقعا دوست دارم باهاش ازدواج کنم
از وقتی حس میکنم بی توجه شده، نسبت بهش دل سرد شدم
دوستام میگن پسری که تو براش میمیردی الان چرا بهش اهمیت نمیدی
دوست دارم علاقه مون برگرده
باید چیکار کنم؟

سلام من دخترم و ۱۹ سالمه
تو مجازی با یک پسر ۲۲ ساله اشناشدم
اولا رابطمون در حد یه دوست معمولی بود
اما کم کم ازش خوشم اومد و با پسر عموی این فرد هم اشنا بودم
ایشون گفتن که برو بهش بگو که دوسش داری یا میگه اره یا نه برم
بگم یا نه؟
و اینکه انگار خود پسر عمو هم رفته این موصوع رو بهش گفته
اما چیزی نگفته و همه چیزو هم به مسخره میگیره

سلام وقتتون بخیر
دختری ۲۴ساله هستم با پسری ۳۰ ساله از طریق مجازی اشنا شدم اونم درمورد کار بود و سوال میپرسیدم ازشون بعضی وقتا و چون هم زبون محلی هستیم با هم شوخی میکردیم یک روز خواستن شمارمو داشته باشن و تماس تصویری بگیریم که تماس گرفتیم و یه مدت کوتاه با هم حرف زدیم و بعد اومدن دیدنم
۲ساعتی فاصله مون هست.
خوب بودن یک بار دیگه هم اومدن دیدنم مدام نگام میکردن شوخ طبع بودن حتی متاسفانه دستمم گرفتن و گفتن دوستم داره و بازم تا مدتی خوب بودیم میگفتن حس ارامش داری ولی یهویی دیگه سرد شدن نه پیامی نه زنگی دلیلش رو پرسیدم گفتن کارم زیاده وقت ندارم…
چند دفعه هم گفتن عاشق کسی بودم ازدواج کرد و نمیتونم عاشق بشم و قصد ازدواج ندارم فعلا..
ولی حالا بعضی وقتا سوال میپرسم جوابمو میده یا کاری ازش بخوام چشم میگه بهم
بهشون میگم خدانگهدار واسه همیشه هم چیزی نمیگن بحثو عوض میکنه.
خیلی فکرمو درگیر کرده نمیدونم چکار کنم یعنی فقط واسش یه سرگرمی بودم و تموم.

سلام بنظر شما ابراز احساسات دختر به پسر کار اشتباهیه؟ کسی که خیلی با من گرم و مهربون بود ولی من مثل اون باهاش گرم و صمیمی نبودم و به شک و جدایی انداختمش! خواهش میکنم کمکم کنید

سلام.من مدتیه از هم دانشگاهیم خوشم اومده رفتاراش یجوریه حس میکنم اونم منو دوس داره مثلا همش بهم نگاه میکنه میشینه روبروم بهم زل میزنه جدیدا نگاش میکنم لبخند میزنه میخنده بهم کلاسامو پیدا کرده جوری که زودتر از خودم جلو کلاسم وایمیسته دوستاش تا منو میبینن بهم لبخند میزنن حتی چند باری با دوستاش تو یه طبقه بودم چند دقیقه بعد سر و کله خودش پیدا شد من خیلی دوستش دارم بنظرتون اونم منو دوست داره؟چرا بهم نمیگه همش دس دس میکنه؟

با سلام و خسته نباشید من یک ماه پیش شرکت کار میکردم که چند تا از همکارام همزمان از من خوششون میومد ولی من از یه نفرشون خوشم میومد که ایشون هم از من خوششون میومد بیش تر وقتا تو محل کار تماس چشمی پیدا میکردیم و بهم لبخند میزدیم و درکل خیلی تو شرکت حواسش به من بود و در نتیجه با هم اشنا میشیم . به دلیل روابط عمومی بالایی که دارم با همه زود گرم میگیرفتم و میخندیدم ایشون رو بیش تر آزرده خاطر میکرد و در اخر اخراج میشیم هر جفتمون و به همه اعلام میکنه تو شرکت که این دختر مال من و من دوسش دارم الان خانواده ایشون و فامیلا در جریانن که منو میخواد و چند بار شده میخواست با پدر بنده صحبت کنن که من اجازه ندادم چون خیلی پسر شکاکیه دائم میترسه از دستم بده و گوشیمو چک میکنه و زنگ میزنه کجام و سر این موضوع باهم اختلاف داریم ولی در عوض خیلی صااادق و مهربون ولی گفته کمکم کن من تغییر کنم درست شم چون مادرم باعث شده من شکاک بشم به دلیل شرایطی که تو گذشته داشتن و هم الان تو زندگی دارن دلایلی چون ( مادر ایشون شاغل هستن و 5 سال گذاشتن رفتن وگویا عاشق همکارشون میشن و گاهی میان با پدر ایشون زندگی میکنن و دوباره میرن و فک کنم مواد هم میکشن الان 3 ماه نیومدن منزل ). و به گفته خودشون در گذشته ؛ خودشون در دوران خدمت با دختری مثل این که در پارتی رابطه جنسی برقرار میکنن و بعد پشیمون میشن . الان من چون در اینده مشکل ناباروری دارم به ایشون گفتم ولی گفت مخالفتی ندارن و من فقط براشون مهم هستم و به اصرار و ایشون الان رابطه جنسی برقرار کردیم برای اولین بار و دید من به شدت ناراحت شدم و میخواستم برای همیشه برم که جلومو گرفت و التماس کرد گفت دیگه این اشتباه تکرار نمیشه و گریه کرد و معذرت خواست و گفت بخدا بقران اگر تو نباشی من خودمو میکشم من نمیتونم بدون تو میمیرم دست خودم نبوده نتونستم جلو خودمو بگیرم من ادم بی غیرتی نیستم بهت دست بزنم بعد نگیرمت تو قضیه ات با گذشتم با اون خانوم فرق میکنه من دوسش نداشتم فقط واسه شهوت میخواستمش ولی به جون مادرم من تو رو برای خودم میخوام الانم نمیدونم چیشد این طوری شد ببخشید و الان قهرم و اون هی زنگ میزنه و پیام میده و من جواب نمیدم در کل هنوز پای حرفش وایساده بعد پیام داد گفت مهلت بده کمکم کن مادرمو برگردونیم و بعد من زندگیمو دوساله جمع کنم و یه عروسی بگیریم و راحت بشیم میخوام بدونم واقعا دوستم داره ؟؟ یا به خاطر شهوته منو میخواد؟؟ بعد تو زندگی به مشکل بر نمیخورم باهاش ممنون میشم اگر راهنمایی کنین 🙇

سلام
مدتی یک سال میشه لا پسری در فضای مجازی آشنا شدم البته اون ۲۱ سال سن داره و از من یک سال بزرک تره
همدیگر مان را دیدیم از نزدیک یکبار و هر دوی ما احساسات مارا نسبت به هم دیکر میدانیم اما اون زیاد در‌مورد من نمیدانه و اصلا. نمیپرسه هم
از کذشته ام چیزی نمیدانه و منم چیزی برایش نکفته ام
اما او هیچی ازم نمیپرسه و زمانی هم که صحبت میکنیم هیچی نمیگه فقط از من میخواهد که من صحبت کنم روی هر‌موضوع که باشه
خلاصه همیشه همه چیز را به من میکذاره و هر چی من میکم قبول میکنی
و بعضی چیز های را که من ازش در‌مورد خودش و یا فامیل اش میپرسم باز بعضی جواب نمیدهد و میگوید هنوز ذود است
دلیل این کارایش ممکن چی باشه ؟
درک و اعتماد د اش یا نه بیتفاوتی و بی توجهی و یا دوست نداشتن اش ؟

سلام.. یه مدته متوجه نگاه های یواشکی پسرعموم شدم…قدیم اصلا محل نمیزاشت حتی وقتی تو یه فاصله زیادی هم باهام داشت بازم میرفت یه طرف دیگه و حتی باهام حرفم نمیزد البته منم بهش هیچ توجهی ندارم…ولی تازگیا هم به حرف هام توجه میکنه هم وقتی یه جایی میریم نزدیک ترین جا به من میشینه و وقتی حواسم پرت میشه میبینم نگاهم میکنه و لبخند میزنه…به دختر های دیگه هم توجهی نداره زیاد البته مطمئن نیستم.؟بعضی وقتا هم که با پسر عمه هام کل کل میکنم اونم همراهی میکنه!.این ها به نظرتون طبیعیه یا نشانه دوست داشتن هست؟

سلام،ببخشید ممکنه به سوال من جواب بدید؟راستش من از یه آقایی خوشم اومده بود که قبلا خیییلی ازم تعریف میکرد و همش از ادبم میگفت و منم باوجود دختر بودنم مستقیم بهش پیام دادمو از علاقه ام گفتم،ایشون از اون موقع به بعد همش داره به طور مستقیم وغیر مستقیم اذیتم میکنه آخه من موندم اگه دوسم نداره چرا هنوز جز فالووراش هستم و همش پیگیر استوریام واینجور چیزاس(ایشون یه کم مغروره و حتی تو فضای مجازی هم هر کسی رو فالو نمیکنه)حتی جواب کامنتامم میده ویا اگه دوسم داره پس چرا جواب پیامای شخصی که بهش میفرستمو نمیده؟واقعا منظورشو اصلا متوجه نمیشم ممنون میشم اگه جوابمو بدین

سلام من از یه پسری خوشم اومده احساس میکنم اونم دوسم داره اخه همش تو چشام زل میزنه نگام میکنه یه لبخند میزنه بهم نزدیک میشه واز کنارم رد میشه یهو برمیگردم میبینم داره نگام میکنه بنظرتون دوسم داره میشه کمکم کنید

سلام خسته نباشین من یه دختر ۱۹ ساله هستم که تو یه شهر کوچیک زندگی میکنم یه چند مدتیه از یه پسری خوشم اومده که وقتی بیرون میرم زود زود باهاش رو به رو میشم و اون هم منو نگاه میکنه خیره میشه منم در پاسخ نگاهش میکنم هیچگونه ارتباطی نداریم فقط یکبار تو اینستاگرام تولدمو تبریک گفته میخواستم ببینم این فرد علاقه ای به من نشون داده یا علاقه ای میتونه داشته باشه؟من چیکار کنم درمقابلش تا بهم نزدیک شه؟اگه میشه بهم کمک کنین خیلی احتیاج دارم به کمکتون

سلام من حدود6 ساله ک عاشق پسر همسایمون شدم ونمیتونم برم و بهش ابراز علاقه کنم چون میترسم . وقتی نگاهم میکنه تاسرم رو برمیگردونم ک نگاهش کنم نگاهشو می دزده وقتی کنارش قرار میگیرم بی توجهی میکنی .یکبار کنارش قرار گرفتم ولی حتی برنگشت ببینه کیه کنارش منم اشکم در امد و از کنارش رد شدم ولی دوستم کاونجا بود گفت وقتی رفتم برگشته و نگاهم کرده جدیدا به تازگی هم هروقت منو میبینه چند ثانیه ای خیره میشه و بعد در میره یا دوباره نگاهشو میدزده ایا دوستم داره یا ازم متنفره؟؟؟
چیکار کنم بهش بگم؟؟؟راستی از خودم تعرفی هم نکرده باشم خشگلم ولی اون برخلاف بقیه بهم توجه نمیکنهتو ی جمع اگه باشیم نگاهشو رو همه برمیگردونه جزءمن ووقتی حواسم نیست نگاهم میکنه و دوباره تا نگاهش میکنم نگاهشو می دزده
باید چیکار کنم؟؟؟

سلام
من یه دختری هستم که تو زندگی خوانوادگیم سختی های زیادی کشیدمو و هیچ کس درد منو نفهمید.چون همیشه بقولی با سیلی صورتمو سرخ نگه داشتم و لبخند زدم تا کسی از زندگیم خبردار نشه.نمیدونم بخاطر همین مسایل خونوادگیمه یا نه ک من از ازدواج میترسم.من حوصله خودمو ندارم چ برسه به یکی دیگه.وقتی باخودم فک میکنم میگم اصن حرفی حتی برا یه ساعت هم برای گفتن با اون طرف ندارم.چ برسه به یه عمر.از طرفی دوستان و اشنایان هم اکثریت از زندگیشون راضی نیستن حتی با وجود شروع عاشقانه..و این هم مزید بر علت.

میدونمم ک ازدواج همه جوره خوبه مهمش اینه ک دستور خدا و پیغمبره.ولی هر چی با خودم کلنجار میرم.نمیتونم بپذیرم.یه حس بدی بهم دست میده.یه فکرای عجیب.مثلا بدم میاد از اینکه انتخاب بشم مثه یه وسیله یه لباس .از اینکه برام قیمت تعیین کنن.از اینکه بعد ازدواج احترام ادم از بین بره.مخصوصا اقاییون ک دست به فحش و کتک و تیکه و کنایه اشون زیاده.از خودشیفته بودن اقاییون و اینکه نگاه از بالا به پایین به خانوما دارن.من همیشه تو زندگیم تو خیلی موارد گذشت کردم ولی نمیدونم از طرف مقابلم هم در قبال بی احترامی و یا هر چی میتونم گذشت کنم.ک گذشت گاهی ادمو وقیح میکنه.اونقت چکار کنم…..یه همچین دغدغه هایی همیشه تو ذهنم بوده.

در ضمن من ادم سخت گیری نیستم که ایراد بگیرم از کسی من تابحال خواستگارانی داشتم که اگر هر دختر دیگه ای بود رو هوا زده بود ولی من موقع جواب دادن ب اونها حتی یه لحظه هم برا سبک سنگین کردن ماجرا بهشون فک نکردم.ولی در این بین شده زمانی که من از کسی خوشم اومده.گاهی هم درگیر یه دوست داشتن یه طرفه شدم.مثلا همین چند وقت پیش بواسطه مریضی عمه ام تو بیمارستان از پزشک معالج عمه ام خیلی خوشم اومد.قبلا ندیده بودمش و نمیشناختمش ک چجور دکتریه برای درمان میشه بهش اعتماد کرد یا نه پرستارا از حرفاشون معلوم بود ک دکتر بداخلاقین واصلاب کسی رو نمیدن و مریضا میگفتن ک کارش خوب نی.ما نتیجه نگرفتیم.
اما وقتی دیدمش زمین تا اسمون با حرف اونا فرق میکرد.چیزی ک من دیدم اتفاقا خیلیم باسواد و کاربلد بود.و این واقعا ثابت شد بهمون.خیلی مودب و با احترام حرف میزد اهل شوخی و لودگی نبود.خیلیم دلسوز و مهربون بود.تو کارشم وسواس داشت.بارها برای اینکه من تو بیمارستان تمام وقت حضور داشتم نگران بود.صبح به صبح ک میومد از بین جمعیت سرک میکشید و با لبخند به من تنها سلام میداد طوری ک برای دیگران هم جای تعجب داشت و بعدش همه به من نیگاه میکردن.
نمیدونم شایدم من توهم پیدا کردم ک رفتارش با من متفاوت بود.
بعد از اون ک به مطبش میرفتیم یبار وقتی در اتاق دکتر باز بود و دکتر روی ما دید داشت منشی دکتر ک دیگه حالا با ما اشنا شده بود همش بهم تیکه مینداخت ک نمیخوای شوهر کنی.و هر وقت میریم پیش دکتر منشیشم به بهونه ای میاد و یه نگاه مرموزی به ما میندازه.با اینکه من همیشه سعی کردم سنگین باشم.و همیشه تو اتاق انتظار به من نیگاه خیره میکنه و تو ذهنش داستان میبافه.لابد دیگه…و این در حالیه ک دکتر خودش چیزی نمیگه.ولی همچنان وقتی ما میریم پیشش به گرمی سلام میده طوری ک چشاش از حدقه میزنه بیرون.و لبخند میزنه.همیشه هم نگرانه و وسواس داره.
نمیدونم این حالتا عادیه یا منظوری داره ولی هر چی باشه من از اخلاق و رفتارش خوشم میاد.
اگه منظوری داشت ک باید بیان میکرد؟!ک اگه بیانم میکرد با وجود ترس از ازدواج من فک کنم ردش میکردم.ک تازه اگه ردشم نمیکردم کلی باهم تفاوت داریم.میدونم اون منظوری نداره شاید فقط دلش برام میسوزه.
خیلی دلم میخواست راهنماییم کنید ک من چمه.چرا اینجوریم.احساس میکنم نمیدونم از زندگیم چی میخوام.اینده برام ترسناکه.البته دیگرانم اینجوری بهم تلقین کردن.و منو ترسوندن.افسردگی گرفتم انگیزه ای برا هیچ کاری ندارم تا دست بکاریم میزنم. دیگرانم دلسردم میکنن.میگن نمیتونی.با اینکه من بارها تواناییامو نشون هم دادم.دیگران ازم تعریف میکنن هم از نظر اخلاقی هم رفتاری ولی تو خونه من هیچی نیستم.

سلام
من ۲۲ سالمه از نوجونی به پسرعموم یک حس خاصی داشتم البته فک میکنم به خاطر تغییرات طبیعی اون سن و ساله ولی چندسال که گذشت و بزرگتر شدم همچنان بهش علاقه دارم ولی نمیدونم اون هم متقابلا همینطوره یا نه؟ وقتی میخاست بره سربازی بهش پیام دادم و گفتم ک مراقب خودش باشه چون برادرم رو از دست دادم تو سربازی
ولی قبلش ما اصلا باهم رابطه نداشتیم از طریق پیام و چت و اینا
بعدش اونم چندبار پیام داد مثلا برای یک مهمونی من نبودم شهرستان بودم بعد بهم پیام داد که نبودی و کجا بودی و اینا
بعد چند ماه که خونه عموم رفتیم من یک چیزایی فهمیدم یعنی از همین نشونه هایی که خوندم تو سایت مثلا تماس چشمی و توجه کردن و غیره
بعدش هم من چون رشتم گرافیکه بهم سفارش کارت ویزیت داد که براش بزنم منم زدم قبلا هم سفارش لوگو داده بود بهم ولی کلا دودلم نمیدونم واقعا علاقه ای هست یا نه

سلام،زندگی من یکم پیچیدس!من سالهای طولانی از پدر و خانواده پدرم به دلایلی دور بودم.حدود ۲ سال شده که برگشتم پیش پدرم،سال اول با یکی از پسرای نزدیک فامیل خیلی شوخی میکردم وسربه سرش میزاشتم و البته ایشون هم همینطور بودن. ایشون چند روز تعطیلات رو با من در ارتباط بودن(چت)،من احساس کردم دارم وابسته این فرد میشم و خیلی ناگهانی و سرد ارتباطم رو با ایشون قطع کردم.تا مدتی(۱۱ ماه)رفتارمون خیلی باهم عوض شد،تا حدی که حتی همو نگاه نمیکردیم و به اجبار سلام میدادیم،ولی یهویی با من خوب شد!جوری باهام رفتار میکرد که واقعا حس میکردم نامزدشم!نگاهای دزدکی و آشکار،زیاد صحبت کردن با من،تنهایی قدم زدن،عکس گرفتن مثل آتلیه عروس و دوماد!و…پدرم از این موضوع خبر داره و البته بشدت مخالفه ماست،این شخص هم از مخالفت پدرم آگاهه ولی خودش گفت میخواد بیخیال باشه و هرکاری دوست داره بکنه!البته ایشون به هیچ عنوان به من نزدیک نشدن و من هم اجازه اینکار رو به ایشون نمیدم…من به این فرد علاقه مند شدم طی این ۲سال ولی از احساس ایشون خبر ندارم…من نمیدونم باید چیکار کنم!
ایشون ۳ سال از من بزرگترن.
ممنون میشم کمکم کنید.

سلام من مدت ۶ ماه پیش با پسری تو اینستا آشنا شدم یه ماه باهم بودیم بعد چون هم زیاد نمی شناختیم باهم زیاد اختلاف نظر داشتیم رابطه رو بهم زدیم بعد یه ماه دیگه دوباره شروع کردیم ولی این بار دیگه خلق و خوی هم بلد شدیم وتونستیم بیشتر تو دل هم جا بگیریم.
من دختری کاملا مذهبی هستیم با معتقدات اسلامی و برام خیلی مهمه.اونم پسر خوبیه دوس داره راهش خدایی باش و حجاب من دوس داره اما ارادش ضعیف. نوازده س قول داده کنار بزاره اما چهار ماه هنوز نتونسته
میگه باید بهم فرصت بدی مجبورم این‌کار میکنم ولی قول میدم کنار بزارم برا همیشه و راه خدا رو پیش ببرم .اما هنوز سر نقطه اول هیچ کاری برا ترکش نمیکنه فقط میگه باید درکم کنی هرشب با دوستاش موسیقی میزنه میخونه. من تاکی باید تحمل کنم؟

سلام وقتتون بخیر.واقعا بابت مطالب خوبتون بخیر خیلی آموزنده بود و خیلی ازش استفاده کردم…اما ی چیز قبل تو ی رابطه بودم ک تموم شد واقعا آسیب دیدم خیلی ب ضررم تموم شد….اما الان ۸ماهه ک با یکی آشنا شدم تو محل کار آدم خوبیه…نمیدونم آیا واقعا نیتش خیره یا مثل رابطه قبل هس…اینو نمیتونم بفهمم…بعضی اوقات پشت سر هم پیام میداد و الان دیگه هیچی …بعضی اوقات ک میخوایم تعطیل بشیم منتظرم میمونه .یا اینکه اول آشناییمون خیلی سعی کرد ک درسمو تموم کنم…خیلی کارا میکنه ک احساس میکنم نزدیکمه…
اما از احساساتش خبر ندارم ک آیا واقعیه یا ن؟؟؟خیلی میترسم مث رابطه قبلیم شکست بخورم…این اواخرم خیلی خوب شده..ولی حرفی ب زبون نمیاره…چطوری از احساسش مطمئن بشم
میخوام تو این رابطه کمکم کنید…چون ن میتونم از اعضای خانوادم کمک بگیرم…ن میتونم ب کسی بگم…امیدوارم جواب منو بدید ممنونتون میشم