عشق یا ترحم؟
«نه» نمیگین
نمیتونین بهش نه بگین چون میترسین رابطهتون خراب بشه، ازتون ناراحت بشه یا میترسین اگر روی حرفش حرف بزنین، دعواتون بشه. هر چی میگه باید قبول کنین و نمیتونین نظرتونو بگین چون میدونین که اون دوست داره، همش حرف خودش در رابطه باشه وگرنه قهر میکنه. اگر در رابطهتون این رفتار رو دارین، عشق نیست، ترحمه.
نمیتونین انتقاد کنین
وقتی اشتباه میکنه، نمیتونین اشتباهشو بهش بگین چون حتما عصبانی میشه و قهر میکنه. او هیچ وقت انتقادپذیر نیست و اگر بگین اون کار رو اشتباه انجام دادی یا حرف بدی زدی، زود قهر میکنه. شما هم برای جلوگیری از رفتارهای بچهگانه اون، ازش انتقاد نمیکنین. این رابطه، ترحمآمیزه.
فرشته نجاتش هستین
درسته که در رابطه باید از همدیگه حمایت کنین و به هم کمک کنین اما اگر شریک عاطفیتون اغلب نمیتونه از پس کارهاش و از پس زندگیش بربیاد و معمولا شما بهش کمک میکنین یا به جای اون کارهاش رو انجام میدین، یعنی رابطهتون اشتباه و از روی ترحمه.
مسئول شادی و غمش هستین
هر کسی مسئول شادی و غم خودشه. درسته که شرایط یا افراد دیگه میتونن بر شاد یا غمگین بودن ما تاثیر بذارن اما در آخر این ما هستیم که انتخاب میکنیم چه حسی داشته باشیم، خوشحال باشیم یا نه. پس اگر در رابطه، خودتونو مسئول شادی و غم اون میدونین و هیچ کار دیگهای اونو خوشحال نمیکنه، یعنی رابطهتون سالم نیست.
مادرش هستین
همهی کارهاشو شما باید انجام بدین. او حتی کارهای سادهی روزمرهشو بلد نیست یا بلد نیست به خوبی انجام بده و شما مسئول انجام دادن همهی کارهاش هستین. مثل مادرش ازش مراقبت میکنین چون او نمیتونه از خودش مراقبت کنه. همه چیزو باید بهش یادآوری کنین تا انجام بده.این رابطه سالم نیست.
مشاورش هستین
به جای اینکه شریک عاطفیش باشین، معمولا مشاورش هستین. شما باید عقدههایی که از دوران کودکیش داشته رو درمان کنین و باهاشون کنار بیاین، شما باید خلاهای روانیش رو پر کنین و اختلالات شخصیتیش رو درمان کنین. این رابطه ناسالم و ترحمآمیزه.
مسئول برطرف کردن مشکلاتش هستین
اون نمیتونه از پس زندگیش بربیاد و با هر مشکلی، زود ناامید میشه، از کوره در میره و عصبی میشه. شما در این شرایط دست و پاتونو گم میکنین و حاضرین هر کاری بکنین تا مشکلشو حل کنین تا حالش خوب بشه. اگر شما مسئول حل کردن تمام مشکلات زندگیش هستین، رابطهتون ترحمآمیزه.
باهاش راحت نیستین
وقتی باهاش هستین، باید قبل از اینکه هر حرفی رو بزنین، خوب فکر کنین و در ذهنتون بررسی کنین تا مبادا باعث ناراحتی و رنجش شریک عاطفیتون بشه. رفتارها، حرفها و کارهاتون رو همیشه باید از فیلتر رد کنین تا بهش بر نخوره و به دل نگیره، چون با هر رفتار کوچکی که بنظرش بد باشه، قهر میکنه و عصبی میشه. این یعنی ترحم، نه عشق!
پرسش و پاسخ کوتاه